Η παραδοσιακή τυπογραφία υπήρξε μία μεγάλη μορφή Τέχνης μέχρι το τέλος του προηγούμενου αιώνα. Χάρη στους ακούραστους εργάτες των τυπογραφείων ένας ολόκληρος κόσμος ιδεών και συναισθημάτων αποτυπώνεται στο χαρτί. Έτσι πραγματοποιείται η άυλη αλλά απόλυτα καθοριστική συνάντηση του συγγραφέα με τον αναγνώστη του, καθιστώντας το τυπογραφείο ως έναν ιδιαίτερο σκηνικό χώρο πνευματικότητας και διάχυσης γνώσης και δυνατών συγκινήσεων. Οι τυπογράφοι στοιχειοθετούσαν στο χέρι, ενώ σταδιακά οι λινοτυπικές μηχανές και τα σύγχρονα πιεστήρια αντικατέστησαν τη χειροποίητη κατασκευή του βιβλίου με τη χρήση νέων μέσων τυπογραφικής παραγωγής. Τόσο τα τυπογραφεία όσο και οι εκδοτικοί οίκοι, οι οποίοι φιλοξενούν προσωρινά τα βιβλία, όρισαν και ορίζουν εντευκτήρια εντός των οποίων κυριαρχεί μια ατμόσφαιρα διάχυτης χαράς, ένα τρυφερό κλίμα προσέγγισης. Εντός των εκδοτικών οίκων συναντιούνται συγγραφείς, ποιητές, εικαστικοί, επιμελητές εκδόσεων, διορθωτές, εκδότες, αναγνώστες, δημιουργώντας μια άτυπη αλλά δυναμική συντεχνία: εκείνων που αντιμετωπίζουν το βιβλίο ως το απόλυτο αισθητικό προϊόν αλλά και το μέσο για αξέχαστα και ανεξίτηλα πνευματικά ταξίδια. Ωστόσο, οι τυπογράφοι και οι εκδότες δεν αρέσκονται μόνο στη χορήγηση πνευματικής τροφής. Δεν είναι λίγες οι φορές που το τύπωμα ή η κυκλοφορία ενός νέου βιβλίου αποτελεί επαρκή αφορμή για να στηθούν γλέντια. Έτσι τη μυρωδιά του μελανιού και του φρεσκοτυπωμένου χαρτιού, διαδέχονται τα καλαμπούρια, οι μεζέδες, οι ζωηρές συζητήσεις μεταξύ των ανθρώπων που συχνάζουν σ’ αυτούς τους οικείους, πλέον, χώρους. Τα γλέντια δίνουν σιγά-σιγά τη θέση τους σε πολιτιστικές μαζώξεις, μουσικές βραδιές, εικαστικά δρώμενα και εναλλακτικά φεστιβάλ. Από τον αείμνηστο εκδότη Φίλιππο Βλάχο μέχρι τους σύγχρονους τυπογράφους και εκδότες, τα μέσα τυπώματος έχουν εξελιχθεί και οι χώροι έχουν αλλάξει. Ένα μόνο παραμένει αναλλοίωτο στο πέρασμα του χρόνου και αυτό δεν είναι άλλο από το συναίσθημα ζεστασιάς και θαλπωρής που δημιουργούν αυτές οι γνήσιες κοιτίδες πολ