Τα κόμικς έχουν δικαίως χαρακτηριστεί ως η ένατη Τέχνη. Πρόκειται για μια μορφή αφήγησης μη συμβατικής. Οι ήρωές τους υπερέχουν των λέξεων, λαμβάνοντας «χρώμα, σάρκα και οστά» και πρωταγωνιστώντας στα πρώτα και στα πιο αγαπημένα αναγνώσματα. Εκείνα που οι λάτρεις τους καρτερικά αναζητούσαν στα περίπτερα της εποχής και στα μετέπειτα στέκια. Ο Lucky Luke, o Asterix, o Mickey Mouse, o Batman, ο Tin-Tin είναι μόνο μερικοί από τους ήρωες των παιδικών, εφηβικών και ενήλικων χρόνων μας. Σταδιακά πολλαπλασιάστηκαν, έτσι ώστε να ανταποκριθούν και να ταιριάξουν με τις νέες ανάγκες, τα διαφορετικά γούστα και τις καινούργιες κοινωνικές και πολιτιστικές συνήθειες που γέννησαν την ύπαρξή τους. Στην Ελλάδα τα πρώτα περιοδικά και εκδόσεις κόμιξ εμφανίζονται στα τέλη της δεκαετίας του ‘70. Έτσι, η «Κολούμπρα» και το «Μαμούθ Κόμιξ» γίνονται σημεία αναφοράς στην κουλτούρα των εκδόσεων κόμιξ, ενώ στις αρχές της δεκαετίας του ’80 η «Βαβέλ» έρχεται να ορίσει ένα σημαίνον περιοδικό και τοπόσημο. Αργότερα, νέα περιοδικά και εκδόσεις εμφανίζονται ως οι νέοι γαλαξίες στο απέραντο και γοητευτικό σύμπαν των εικόνων και των ηρώων. Οι άνθρωποι των κόμιξ -καλλιτέχνες, εκδότες, αναγνώστες- αναζητούν τους χώρους που θα στεγάσουν αυτή τους την αγάπη. Έτσι, τα κομιξάδικα που λειτουργούν στην Αθήνα αλλά και εκτός αυτής, αναλαμβάνουν να φιλοξενήσουν περιοδικά ξένων και Ελλήνων καλλιτεχνών στις προθήκες τους, να σφυρηλατήσουν τη σχέση ανάμεσα στον καλλιτέχνη και στον αναγνώστη, να μυήσουν το κοινό σε καινούργιες τάσεις αλλά και να κρατήσουν ζωντανές τις μνήμες των πρώτων περιοδικών. Οι εραστές των πολύχρωμων σελίδων και των πολυποίκιλων ιστοριών σμίγουν στα φεστιβάλ, αναζητούν το χαρτί με το μελάνι αλλά και τις νέες ψηφιακές εικόνες στα σύγχρονα μέσα. Οι Έλληνες καλλιτέχνες, άλλοτε «αυτο-εκδίδονται» και άλλοτε διαπρέπουν στο εξωτερικό με σημαντικές συνεργασίες. Το μόνο σίγουρο είναι πώς όσο διψάμε για ιστορίες τόσο οι σύγχρονοι εικαστικοί αφηγητές μας θα μας προσκαλούν σε νέους κόσμους! Ο φανταστικ