Es gibt eine Sache, für die Kevin ständig seine imaginären Football-Spiele mit seinen Freunden unterbrechen muss: sein Klavierunterricht. Er hat nicht den Ehrgeiz wie sein Mitschüler Ronald Hershmuller, der Tag und Nacht mit Freuden übt. Aber als Kevin hört, dass er Talent habe und von seinem Vater vor die Wahl gestellt wird, entweder mehr zu üben oder aber den Unterricht abzubrechen, entscheidet er sich für das Instrument. Er will nun sogar am alljährlichen Vortragsabend teilnehmen. Doch als schon die Generalprobe zu einem Fiasko gerät, beschliesst er, das Klavierspielen endgültig aufzugeben.
Kevin strives to prove himself better at the piano than Ronald Hirschmuller. But who is he trying to impress more - himself or his teacher?
Rodzice zapisują Kevina na lekcje gry na fortepianie. Kevin jest nieszczególnie szczęśliwy z tego powodu, gdyż nie ma zamiłowania do gry, nie wychodzi mu, a w dodatku trenuje z chłopcem, który radzi sobie dużo lepiej - Ronaldem Herszmillerem. Nauczycielka - Pani Courpels widzi jednak w Kevinie duże umiejętności i namawia go do wzięcia udziału w konkursie. Kevin na początku zupełnie nie bierze pod uwagę wystąpienia, ale po namowach mamy przekonuje się. Na konkursie okazuje się że Ronald gra dokładnie ten sam utwór co Kevin. Niestety Kevin wypada słabo w porównaniu z konkurentem.
Kevin não gosta de suas aulas de piano, até que a Sra. Carples (Maxine Stuart) diz a Norma que Kevin tem talento.
A Kevin no le gustan las clases de piano hasta que la señora Carples le dice a Norma que Kevin tiene mucho talento. Así que Kevin sigue tomando las clases, y mejora su manera de tocar. Ésto hasta que Ronald Hirschmuller decide tocar la misma pieza que él para el recital. Kevin mete la pata en el ensayo y decide dejarlo y no ir al recital, una decisión que le pesará más adelante en la vida.
