Η ζωή είναι σαν το ποδήλατο. Για να κρατήσεις την ισορροπία σου πρέπει να προχωράς συνεχώς» ~ Άλμπερτ Αϊνστάιν, Νομπελίστας φυσικόςΦθαρμένο ή ολοκαίνουργιο, αγορασμένο με το χαρτζιλίκι ή δανεικό, αγωνιστικό ή μη, το ποδήλατο στο φαντασιακό των μικρών ή μεγάλων φίλων του αποτελεί μέσο μεταφοράς, αναψυχής, φορέα γλυκών αναμνήσεων, εγγραφέα εμπειριών του δρόμου, αιτία για φιλίες, μα πάνω από όλα αφορμή για μικρά ή μεγάλα ταξίδια, εξωτερικές εξερευνήσεις και εσωτερικές αναζητήσεις.Το ποδήλατο, απότοκο της Βιομηχανικής Επανάστασης και συνυφασμένο με την τεχνολογική πρόοδο, εμφανίζεται στην Ευρώπη στις αρχές του 19ου αιώνα, ενώ στην Ελλάδα ο πρώτος αναβάτης του δεν είναι άλλος από τον βασιλιά Γεώργιο Α΄ που το ιππεύει, το 1867, μετατρέποντάς το σε σύμβολο της αστικής τάξης. Έκτοτε, το ποδήλατο δεν έπαψε να λαμβάνει πολλαπλές ταυτότητες με την εναλλαγή των εποχών και των κοινωνικών μετασχηματισμών. Έτσι από ταυτοτικό στοιχείο της αστικής τάξης μετατρέπεται, σταδιακά, σε σύμβολο της εργατικής τάξης, εξελίσσεται σε σύμβολο του φεμινισμού και της γυναικείας χειραφέτησης, για να ταυτιστεί καθολικά στη λαϊκή συνείδηση με τα κορυφαία αθλητικά γεγονότα και τις επιτυχίες που κατακτούν οι αγαπημένοι εγχώριοι (ή μη) πρωταθλητές στην Ελλάδα αλλά και ολόκληρο τον κόσμο.Οι εραστές του ποδηλάτου είναι πολλοί και «αεικίνητοι». Δημιουργούν αθλητικούς συλλόγους, κανονίζουν εκδρομές και δράσεις για την ανακατάληψη του δημόσιου χώρου, αλλά και ποδηλατοβόλτες που προωθούν την ορατότητα και την περαιτέρω κοινωνικοποίησή τους. Οι φίλοι του ποδηλάτου υπάρχουν παντού. Οι «δικοί» μας άνθρωποι αναπαλαιώνουν ποδήλατα ή κατασκευάζουν τα καινούργια μα ελαφρώς φθαρμένα στα όμορφα και οικεία καταστήματά τους. Σε άλλες γειτονιές ορισμένοι διοργανώνουν κάποια events στους φιλόξενους χώρους τους, την ίδια στιγμή που οι παλαίμαχοι αθλητές αναπολούν τις ένδοξες αθλητικές μέρες του παρελθόντος στους συλλόγους τους και οι σημερινοί ενεργοί αθλητές προπονούνται στο «Ολυμπιακό Ποδηλατοδρόμιο». Κάπου αλλού οι μικ