Πλάκα: Η συνοικία των Θεών. Ένα τοπόσημο άμεσα συνδεδεμένο με τον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης, που μοιραία έγινε ο απόλυτος προορισμός για έναν τουρίστα. Πέρα από τα χαρακτηριστικά της ταβερνάκια, η Πλάκα ήταν η γειτονιά που φιλοξένησε τις εμβληματικές μπουάτ, που πρόσφερε ένα άσυλο ελευθερίας και πλήρους αποδοχής, αφού εκεί εμφανίστηκαν τα πρώτα gay bar και που συνέδεσε το όνομά της με την εμφάνιση και λειτουργία των πρώτων θρυλικών ντισκοτέκ! Στα στενά της ωστόσο, γραφόταν και μια άλλη ιστορία. Πρόκειται για την εκκόλαψη των πρώτων ροκ και πανκ live μαγαζιών. Έτσι, το περιβάλλον τοξικότητας που δημιούργησε η Χούντα, λειτούργησε σαν ένα εύφλεκτο υλικό για τους νεαρούς αμφισβητίες του δόγματος «ησυχία, τάξη και ασφάλεια». Στους χώρους αυτούς κυριαρχούσε η αντισυμβατικότητα στη μουσική και στο στυλ, οι μουσικοί πειραματισμοί, η επαφή των νέων με τους ήχους των μουσικών τους ειδώλων από το εξωτερικό, αλλά και η δημιουργία νέων μουσικών από τα ελληνικά συγκροτήματα που «άνθιζαν» στα underground μουσικά στέκια. Για τους νέους της εποχής (μέσα της δεκαετίας του ’70, αρχές του ’80) το Tiffany’s, το Skylab, η Αρετούσα, το 2001, η Σοφίτα, το Mad και πολλά άλλα όριζαν την έναρξη μιας νέας εμπειρίας μακριά από τα καθιερωμένα και κοινώς αποδεκτά πρότυπα μουσικής και διασκέδασης. Οι λάτρεις της ροκ αρχικά και της πανκ στη συνέχεια, μετέτρεψαν την Πλάκα σε καταφύγιό τους, μακριά από τη συνηθισμένη για την εποχή κοινωνική κατακραυγή που έφτανε έως και τον χλευασμό πολλές φορές από τμήματα της κοινωνίας που αδυνατούσαν ή αρνούνταν να κατανοήσουν την αντισυμβατική στάση τους. Ίσως το πλήθος των τουριστών και τα ξενόφερτα μουσικά τους ακούσματα αλλά και η πραγματική υποβάθμιση της αθηναϊκής συνοικίας την εποχή εκείνη, να ήταν κάποιοι από τους λόγους που οι νέοι στέριωσαν για κάποια χρόνια τα δικά τους στέκια, χώρους έκφρασης, αυθεντικούς και απενοχοποιημένους, ανάμεσα στην πολύβουη Βαβέλ της Πλακιώτικης διασκέδασης. Οι χώροι αυτοί όμως, μαζί και με άλλους, έπεσαν θύματα της προσπάθε