Οι χώροι όπου παίζεται η μουσική jazz μοιάζουν με μουσικά παρεκκλήσια. Οι πιστοί-θαμώνες τους προσέρχονται με ευλάβεια για να παρακολουθήσουν τους μουσικούς να επιδίδονται σε μια ύψιστη μυσταγωγική τελετή. Στην Ελλάδα, το μπαρ του Μπαράκου, στην Πλάκα, που άνοιξε τις πόρτες του στις αρχές της δεκαετίας του ’70, αποτέλεσε το απόλυτο στέκι όσων αγαπούσαν την jazz. Εκεί λάμβαναν χώρα συναντήσεις και μουσικοί πειραματισμοί που κατέληγαν σε πρωτόγνωρα ακούσματα. Επρόκειτο για μια παρέλαση καταξιωμένων καλλιτεχνών και παθιασμένων για τη μουσική ανθρώπων, η οποία μετέτρεψε τον συγκεκριμένο χώρο σε φυτώριο ανάδειξης νέων ταλέντων αλλά και Κρυφό Σχολειό ενός νέου μουσικού είδους που στην Ελλάδα βρισκόταν ακόμη στα σπάργανα. Στις αρχές της δεκαετίας του ’80, το μπαρ του Μπαράκου κλείνει, ενώ έχουν ήδη αρχίσει να εμφανίζονται τα νέα jazz στέκια (Ινστιτούτο Γκαίτε, Half Note κ.ά.) και να σχηματίζονται τα πρώτα συγκροτήματα του συγκεκριμένου είδους. Το κοινό έχει πλέον τη δυνατότητα να παρακολουθεί τους ξένους και εγχώριους καλλιτέχνες, να εκπαιδεύεται μουσικά και να νιώθει πώς η αγάπη του για την jazz βρίσκει πλέον στέγη σε φιλόξενους τόπους. Η αφηρημένη μουσική Τέχνη με τους δικούς της κώδικες και την ιδιαίτερη αισθητική διευρύνεται στο πέρασμα των χρόνων. Σήμερα, νέοι φερέλπιδες και ταλαντούχοι καλλιτέχνες ηχογραφούν τα κομμάτια τους και δίνουν ζωή στα στέκια της jazz που ως ανοιχτά κέντρα κουλτούρας παραδίδουν στους θαμώνες τους μαθήματα μουσικής παιδείας. Η πόλη γεμίζει νότες και μελωδίες του χθες και του σήμερα που ξεχύνονται από τις αθηναϊκές γειτονιές για να δώσουν ένα σπάνιας ποιότητας ηχόχρωμα στις σκέψεις και στα συναισθήματά μας. Τα «Στέκια της jazz» ανοίγουν τις πόρτες τους σε μας. Μας ξεναγούν (με αλφαβητική σειρά) οι: Δημήτρης Αρβανίτης (γραφίστας), Τέρη Βακιρτζόγλου (τραγουδίστρια), Δημήτρης Βασιλάκης (συνθέτης τζαζ), Δημήτρης Βερδίνογλου (πιανίστας), Γιώργος Γεωργιάδης – GEOTRΙΟ (μουσικός), Μάνθος Γιουρτζόγλου (ραδιοφωνικός παραγωγός), Νάσια Γκόφα (τραγουδίσ