Kazimierz wreszcie przybywa na Wawel, gdzie krakowianie i dwór hucznie witają go jako przyszłego władcę. Jedynie biskup Oleśnicki zachowuje dystans, gdyż jego ambicją było osadzenie Hohenzollerna na polskim tronie, czego Kazimierz nie zamierza mu wybaczyć. Książę zapowiada, że ujednolici prawa polskiej i litewskiej szlachty. Polscy panowie składają mu hołd i proszą o przyjęcie korony. Tymczasem w Krakowie zjawia się zaniedbany młodzieniec, podający się za króla Władysława. Dorota Koziegłowska dostrzega zainteresowanie swojego męża królową. W Wilnie ranny Świdrygiełło, który własnym ciałem osłonił Kazimierza przed atakiem zamachowca, powoli wraca do zdrowia. Gertruda ma pretensje do Johanna o zniszczenie sukni szytych przez ich syna. Paweł odwiedza płatnerza Klemensa i prosi o przyjęcie na praktykę. Kiedy ojciec się o tym dowiaduje, wyrzuca go z domu.