En la encrucijada de los siglos XV y XVI, Alberto Durero fue el gran pintor del Renacimiento alemán, al mismo tiempo que impulsó un nuevo estatus social para la figura del artista, a la que dotó de independencia y reconocimiento. Los autorretratos de Durero que se han conservado hasta nuestros días son un medio para revelar, bajo el barniz de la pintura y las apariencias, un Renacimiento en plena mutación en el norte de Europa.
Prenant pour fil rouge douze de ses autoportraits, ce documentaire retrace la carrière flamboyante d'Albrecht Dürer (1471-1528), génie de la Renaissance qui forgea une nouvelle figure, celle de l’artiste.
Albrecht Dürer, einer der größten Maler der Renaissance, begründete an der Schwelle vom 15. zum 16. Jahrhundert einen neuen Künstlerstatus, der ihm Unabhängigkeit und Anerkennung bescherte. Seine zwölf, bis heute erhaltenen, Selbstporträts stellen ein wertvolles Erbe dar. Dieses Erbe zeugt von einem gesellschaftlichen Umbruch in Nordeuropa.
Albrecht Dürer, one of the greatest painters of the Renaissance, established a new status for himself as an artist at the turn of the 16th century, gaining independence and widespread recognition. The German painter’s twelve self-portraits, which have survived to this day, represent a valuable legacy which bears witness to the social upheavals of his time.
Wszechstronny jak Picasso, ekscentryczny jak Dali, gwiazdorski jak Warhol i przedsiębiorczy jak Koons - Albrecht Dürer ucieleśniał artystę absolutnego pięć wieków przed swoimi następcami. Był prekursorem sztuki selfies, jednak tworzył je nie aparatem, lecz akwarelami. W dokumencie analizujemy te dzieła, by poznać różne aspekty osobowości Dürera: obiecującego młodzieńca, zapracowanego artysty, herolda nowoczesności, chrześcijańskiego demiurga i udręczonego wrażliwca.
Nato nel 1471 a Norimberga, "cuore" del Sacro Romano Impero, Albrecht Dürer si distingue per il suo talento precocissimo. All'età di 13 anni realizza il primo autoritratto con l'ausilio di uno specchio convesso; a 15, ha il coraggio di lasciare il laboratorio orafo del padre per entrare nello studio del pittore Michael Wolgemut. Il giovane Dürer si appassiona all'incisione, tecnica sviluppata cinquant'anni prima e che favorirà la diffusione delle sue opere: lunghi soggiorni a Basilea e (soprattutto) a Venezia gli permettono inoltre di studiare la prospettiva e i maestri del Quattrocento. Con 12 autoritratti innovativi come filo conduttore, questo film ripercorre la carriera e celebra il genio di Albrecht Dürer.
