Wikingowie napadają na obozowisko kmiecych rodów oblegających gród Popiela. Kmiecie, którym udało się przeżyć pogrom, zbierają się w świątyni. Za namową kapłana wybierają Piastuna na swojego dowódcę. Przygotowani do walki wyruszają naprzeciw wikingom. Dzięki przemyślnej strategii Piastuna wikingowie zostają pokonani. Ich dowódca, Jarl Sigvald, ginie w pojedynku z Ziemowitem.
Zwycięscy kmiecie ponownie oblegają gród Popiela, który po klęsce wikingów sam musi się bronić. Księżna truje ludzi niezdolnych do walki. Resztkę zatrutej kaszy zjada też jej syn Popiołek i umiera. Na widok jego bezwładnego ciała księżna wpada w obłęd. Myszy zjadają zapasy zboża. Popiel przeklina bogów i ginie rażony piorunem. Kmiecie wybierają Piastuna na księcia, a Ziemowita Piastowica na jego następcę. Przebłagani bogowie oddają Ziemowitowi ukochaną Dziwę.
