Druga część przedstawiania historii świata Agnieszce rozpoczyna się od Czarka w roli Mikołaja Kopernika. Kolejnym istotnym okresem jest wiek XVIII, czyli czasy Stanisława Augusta i wolnej elekcji. Ponieważ ważną ich postacią była caryca Katarzyna, w jej rolę wciela się Kasia, chociaż wszyscy zgodnie stwierdzają, że lepiej pasowałaby do niej Andżela. Tymczasem Czarek, Arnie i Rysio tak bardzo wczuwają się w grane role szlachty, a zwłaszcza tę ich część, która jest związana z winem, że wkrótce są całkowicie zalani. Czarek dochodzi do rozbiorów, więc sam się rozbiera, akurat w momencie kiedy zjawia się komendant. Jest on gotowy wszystkich ukarać, ale kiedy dowiaduje się w jakim celu to robili, decyduje się odstąpić od kary, jednak sprawdzi, czego nauczyła się Agnieszka. Czasy rewolucji październikowej pomaga przedstawiać Stępień, czyli Lenin. Reszta przebiera się za Indian, bowiem są oni czerwoni tak jak komuniści i tańczy. Głównymi postaciami okresu II wojny światowej są Hitler (Czarek), generał Hermann (komendant) oraz Ribbentrop (Arnie). Hitler wciąż maluje i jest niechętny wypowiedzeniu wojny, ale kiedy dowiaduje się, że Polacy odmówili mu w sprawie zorganizowania wystawy jego obrazów, w stanowczym przemówieniu zapowiada najazd. Pozostają jeszcze czasy powojenne, ale Czarek w obawie przed zemstą komunistów nie chce o tym zbyt wiele mówić, poprzestaje tylko na stwierdzeniu, że pozostały po nich dziurawe drogi. Komendant pyta teraz Agnieszkę, czego się nauczyła. Okazuje się, że niewiele, gdyż dziewczyna dokładnie wszystko miesza. Czarek jest już gotowy zastrzelić nauczycielkę siostry, ale wpada na pomysł, że zorganizuje na posterunku maturę dla funkcjonariuszy, w której weźmie udział także Agnieszka. Wcześniej wychodzi bowiem na jaw, że również Rysio nie zdał egzaminu dojrzałości.