Doktor Bognar pracuje w jednej ze stołecznych klinik. Cieszy się opinią doskonałego chirurga. Otrzymuje propozycję wyjazdu na bardzo interesujące stypendium zagraniczne. Tymczasem pacjentka pozostająca pod jego opieką ma poddać się poważnej operacji serca. Zarówno ona, jak i jej mąż - wysoki dygnitarz - mają bezgraniczne zaufanie do kwalifikacji zawodowych Bognara i nakłaniają go, aby podjął się przeprowadzenia operacji. Lekarz staje przed koniecznością wyboru: albo wyjazd na praktykę, albo przeprowadzenie operacji.
Jeden z pacjentów doktora Bognara umiera. Sekcja wykazuje wstrzykniecie zabójczej dawki morfiny. Wszystkie poszlaki wskazują na lekarza. Rozpoczyna się śledztwo, a Okręgowa Komisja Kontroli Zawodowej pozbawia Bognara prawa wykonywania zawodu przez rok. Bognar postanawia przeprowadzić śledztwo na własną rękę.
Bognar szuka pracy - oczywiście w służbie zdrowia. Nikt nie chce go jednak zatrudnić i z każdego miejsca odprawiany jest z kwitkiem. W końcu trafia do przychodni przyzakładowej jako pomoc lekarska. Jednocześnie poszukuje kolegów zmarłego pacjenta, Tomali, poszukując tego, który mógł brać udział w podaniu mu morfiny. Przypadkowo trafia na pewien trop, który wiedzie do sędziego Nowaka. Czy to on pomógł umrzeć przyjacielowi z czasów wojny?
Poszukując ludzi ze zdjęcia, Bognar trafia na prowincję. Podejmuje pracę higienisty w technikum rolniczym na wsi, w pobliżu miasteczka, w którym mieszka poszukiwany przez niego zegarmistrz Tyczyński. W tym samym czasie w okolicy pojawia się emerytowany dyrektor departamentu w Ministerstwie Zdrowia. Nie umie wytrzymać bez pracy, zostaje społecznym inspektorem zdrowia. Inspekcje, które prowadzi, pokazują mu, jak bardzo prowincjonalna rzeczywistość różni się od tej przedstawianej w raportach. Bognar spotyka się wreszcie z Tyczyńskim.
Kolejną poszukiwaną przez Bognara osobą jest lekarz prowadzący wiejski ośrodek zdrowia w podgórskiej wiosce. Bognar znajduje tam pracę jako pomocnik miejscowej zielarki. Przypadek sprawia, że musi użyć swych umiejętności lekarza. Razem z Bilskim przeprowadza udaną operację. Przy tej okazji dowiaduje się czegoś w interesującej go sprawie.
O następnym poszukiwanym Bognar wie, że to ktoś związany z Krakowem. Szuka więc pracy w tym mieście. Trafia jako pielęgniarz do szpitala, gdzie nawiązuje przyjaźń z pracującą tam doktor Brzeską. Rozpoznaje ona w pielęgniarzu znanego doktora, którego poznała na praktyce w stołecznym szpitalu. Z czasem przyjaźń przeradza się w coś więcej.
Bognar bierze urlop i jedzie do pobliskiego miasteczka, aby spotkać się z ostatnim mogącym uwolnić go od podejrzeń człowiekiem. To Łoboda, właściciel warsztatu samochodowego. W nawiązaniu kontaktu pomaga miejscowy lekarz, doktor Czarnobil, stryj Ewy Brzeskiej. W trakcie rozmowy Bognar zyskuje pewność, że Łoboda dał łapówkę, ale nie może dowiedzieć się, komu ona została wręczona. Wkrótce Bognar dostaje wezwanie do stawienia się w Komendzie MO w Warszawie. Co go tam czeka? Czy będzie mógł wrócić do pracy? Jak ułoży się jego życie osobiste?