Mono no aware. Vrij vertaald: de schoonheid van de vergankelijkheid. Kan het einde ook mooi zijn? Paulien klopt op deuren van eenzame ouderen en bezoekt een leeggelopen dorp dat nu bevolkt is door poppen. En ze probeert de windtelefoon, waarmee mensen met de doden kunnen bellen.
| Name | Type | Role | |
|---|---|---|---|
| Jelle Brandt Corstius | Director |