Πέντε μήνες μετά, Απρίλης του 1960, και η γέννα της Ιουλίας, φέρνει για πρώτη φορά μετά από καιρό, χαμόγελα στο αρχοντικό Προβιού. Μόνο η Χάδω δεν χαμογελά, καθώς παραξενεύεται πολύ από το γεγονός ότι έχουν περάσει μόλις εφτά μήνες από το γάμο της Ιουλίας και του αδελφού της. Γι' αυτό και επιστρατεύει την Δέσπω, που ζηλεύει κρυφά την τύχη της νεαρής αφεντικίνας της, και την βάζει να ψάξει και να βρει αν υπάρχει κάτι στο παρελθόν της νεαρής Ιουλίας που ποτέ δεν τους φανερώθηκε. Τις κινήσεις αυτές όμως, θα αντιληφθεί η πάντα έτοιμη Στεφανία, που καταλαβαίνοντας τους κινδύνους που έρχονται αν οι υποψίες της Χάδως είναι αληθινές, σπεύδει - παρ' ότι και η ίδια ανησυχεί να σβήσει αμέσως κάθε υποψία.