Στην Πλατεία Κολωνακίου μια υπέρβαρη κυρία περπατά φορώντας ένα μπλουζάκι που αφήνει το μισό της σώμα γυμνό. Οι περίοικοι της πλατείας γελούν μαζί της, αλλά εκείνη αισθάνεται in fashion. Τί είναι αυτό που κάνει έναν έξυπνο άνθρωπο να παραβλέπει τη λογική και να αλλάζει τα κριτήρια για τον ίδιο του τον εαυτό; Ποιο είναι αυτό το τόσο ισχυρό κίνητρο που αναιρεί ακόμη και την λογική, αιχμαλωτίζοντας ένα μεγάλο κομμάτι του δυτικού κόσμου στις επιταγές της μόδας; Κάποτε οι γυναίκες ανταποκρίνονταν πλήρως στο πρότυπο της Μαίρης Παναγιωταρά. Νοικοκυρές, μητέρες, εργαζόμενες και σύζυγοι. Υπόδουλες του άνδρα και μιας κοινωνίας που τις ήθελε «δεύτερο φύλο». Από τη δεκαετία του ’60 και μετά, οι γυναίκες άρχισαν να διεκδικούν και κάποια στιγμή πέτυχαν την χειραφέτησή τους. Ξαφνικά όμως, η απελευθερωμένη γυναίκα άρχισε να γίνεται η ενοχική γυναίκα. Η καταπιεσμένη γυναίκα των προηγούμενων αιώνων άρχισε να κυνηγά τον εαυτό της, όπως ο σκύλος την ουρά του. Την εικόνα, το πρότυπο, τη συγκεκριμένη συμπεριφορά και ό,τι διαμόρφωνε για αυτήν και πριν από αυτήν η βιομηχανία του θεάματος. Έγινε η γυναίκα α
Name | Type | Role | |
---|---|---|---|
Kostas Vaxevanis | Writer | ||
Giannis Karapiperidis | Director |