Debiut dramaturgiczny Adama Drabika, w reżyserii Waldemara Krzystka. Autor w swobodny sposób czerpie z trendów i mód współczesnego kina i literatury, tworząc historię kryminalną z zaskakującymi zwrotami akcji. Potencjalna ofiara wielokrotnie napotyka wynajętych zabójców i pomaga im w tarapatach. Reżyser świadomie nawiązuje do konwencji „kina drogi”, zaprawiając swą opowieść sentymentalną nutą naiwnej ballady i ciepłej ironii.