قسمت چهاردهم : قدرت الله یزدی

قدرت اله ایزدی _بازیگر با یک قِران میرفتم سینما شیفته ی فردین فیلمهایی که چند باره نگاه میکردم بدون ساندویچ من نان دراوردن را آموختم از سنگ باید میتوانستم خودم اسم رشید را انتخاب کردم عاشق کمدی صدای خنده های مردم و گریه های خودم وقتی به خاطرم از جا بلند شدند از بستر بیماری پدرم تا روی صحنه فقط چند قطره اشک فاصله بود پدرم رفت مادرم رفت من ماندم و این روزها که محرم حرفهای نگفته ام دخترم محرم اسرارم دنیای من صحنه است نفس به نفس با مردم حتی روزهایی که فراموش شدم من یک معلمم زندگی را با حداقل ها آموختم من رشید هستم