Het biljartvlakke parcours van het racecircuit van Zolder is op maat van de sprinters gemaakt. De Squadra Azzurra heeft zich als één man achter hun enige kopman en spurtkanon Mario Cipollini geschaard. De Italianen rijden de tactisch perfecte koers.
Naar aanleiding van het 100-jarig bestaan van het land, mag België zijn allereerste WK organiseren. De keuze valt op Luik en op een parcours dat erg lijkt op dat van Luik-Bastenaken-Luik. Loodzwaar dus. Het wordt een ongemeen spannende strijd.
Het WK in Waregem wordt een koninklijke strijd tussen 3 Fransen en 3 Belgen. Niemand minder dan Anquetil, Bobet en Darrigade nemen het in de sprint op de piste van het Regenboog-stadion op tegen De Bruyne, Van Looy en Van Steenbergen.
In 1988 is Ronse voor de tweede maal het decors van een WK in België. Claude Criquielion die al eens onverwacht wereldkampioen werd in Barcelona in 1984 wil voor eigen publiek voor de tweede keer de regenboogtrui pakken.
1969 is het absolute topjaar van Eddy Merckx. Na quasi alle klassiekers en zijn fenomenale eerste Tourzege wil Eddy ook nog wereldkampioen worden voor eigen volk in Zolder. Maar iedereen rijdt op het wiel van Merckx
Roger De Vlaeminck en zijn eeuwige rivaal Eddy Merckx hebben in 1975 een topjaar. De Vlaeminck ziet zijn kans schoon om eindelijk wereldkampioen op de weg te worden.
Ronse is de ideale kans voor super kampioen Rik Van Looy om na 1960 en 1961 voor de 3de keer wereldkampioen te worden. Niemand lijkt de Keizer van Herentals iets in de weg te kunnen leggen.
Onverwacht krijgt de pietluttige gemeente Moorslede het wereldkampioenschap van dat jaar toegewezen. Een grote zak geld van een lokale handelaar heeft daarbij de doorslag gegeven.
Floreffe is de verrassende organiserende stad van het tweede WK in ons land. De Brusselaar, Jan/Jean Aerts, is niet meer dan een outsider op de overwinning. Nochtans was "Monsieur Jean" in 1927 al eens wereldkampioen geworden bij de amateurs.