Frank zit al zo'n dertig jaar in de gevangenis. Hij is geïnterneerd na een reeks zedenfeiten, waarvan één met moord. Frank wil zelf nooit meer vrijkomen, hij vreest dat hij dan zou kunnen hervallen. Hij beschouwt zichzelf als een gevaar voor de maatschappij. Maar zijn leven in de gevangenis is uitzichtloos. Als geïnterneerde is Frank niet gestraft. Hij is ontoerekeningsvatbaar verklaard en daardoor heeft hij recht op behandeling van zijn probleem, maar die krijgt hij nauwelijks.
Nu al bijna drie jaar geleden vroeg Frank euthanasie, omdat hij naar eigen zeggen ondraaglijk psychisch lijdt. Het was de eerste keer dat die vraag vanuit de gevangenis geformuleerd werd. Tot nu toe kreeg hij nog geen antwoord. De behandelende geneesheren vragen zich af of het lijden veroorzaakt is door het individuele probleem van Frank dan wel door de gevangenisomstandigheden. En ze zoeken ook naar alternatieve mogelijkheden om het lijden van Frank te verlichten. Hij zou eventueel overgeplaatst kunnen worden naar Nederland, maar dat is om juridische redenen niet evident.
Panorama interviewde Frank al in de gevangenis begin 2000. Toen al vroeg hij een menswaardige invulling van zijn situatie. Ruim tien jaar later is die alleen maar uitzichtlozer geworden. Daarom wil Frank op een humane wijze uit het leven stappen. Panorama kon Frank en zijn omgeving al die tijd volgen in zijn strijd om uit zijn lijden verlost te worden. De reportage zoomt ook in op de overwegingen en twijfels van het team dat de beslissing moet nemen. In welke mate is de vraag van Frank een precedent? En kan je zijn vraag ook zien als een zelfgekozen doodstraf? Heeft een geïnterneerde het recht om deze vraag te stellen?
Een reportage van Dirk Leestmans.
Frank zit al zo'n dertig jaar in de gevangenis. Hij is geïnterneerd na een reeks zedenfeiten, waarvan één met moord. Frank wil zelf nooit meer vrijkomen, hij vreest dat hij dan zou kunnen hervallen. Hij beschouwt zichzelf als een gevaar voor de maatschappij. Maar zijn leven in de gevangenis is uitzichtloos. Als geïnterneerde is Frank niet gestraft. Hij is ontoerekeningsvatbaar verklaard en daardoor heeft hij recht op behandeling van zijn probleem, maar die krijgt hij nauwelijks.
Nu al bijna drie jaar geleden vroeg Frank euthanasie, omdat hij naar eigen zeggen ondraaglijk psychisch lijdt. Het was de eerste keer dat die vraag vanuit de gevangenis geformuleerd werd. Tot nu toe kreeg hij nog geen antwoord. De behandelende geneesheren vragen zich af of het lijden veroorzaakt is door het individuele probleem van Frank dan wel door de gevangenisomstandigheden. En ze zoeken ook naar alternatieve mogelijkheden om het lijden van Frank te verlichten. Hij zou eventueel overgeplaatst kunnen worden naar Nederland, maar dat is om juridische redenen niet evident.
Panorama interviewde Frank al in de gevangenis begin 2000. Toen al vroeg hij een menswaardige invulling van zijn situatie. Ruim tien jaar later is die alleen maar uitzichtlozer geworden. Daarom wil Frank op een humane wijze uit het leven stappen. Panorama kon Frank en zijn omgeving al die tijd volgen in zijn strijd om uit zijn lijden verlost te worden. De reportage zoomt ook in op de overwegingen en twijfels van het team dat de beslissing moet nemen. In welke mate is de vraag van Frank een precedent? En kan je zijn vraag ook zien als een zelfgekozen doodstraf? Heeft een geïnterneerde het recht om deze vraag te stellen?
Een reportage van Dirk Leestmans.
