'Ηρθε η ώρα ο Μένιππος να φορέσει φουστανέλα, όχι για να υπερασπιστεί τα δίκαια του έθνους αλλά γιατί είναι η επίσημη στολή της καινούργιας του δουλειάς: τσολιάς στα Βλάχικα.
Μόνο που η κρίση έχει χτυπήσει και τις ταβέρνες, τα παραδοσιακά κόλπα με την γκλίτσα δεν φτάνουν πια για να σταματήσουν αμάξια, κι οι τσολιάδες αναγκάζονται να επιδοθούν σε χορογραφίες πιο απαιτητικές κι απ' αυτές που ζητάνε απ' τα μπαλέτα της Eurovision (και τους διευθυντές προγράμματος).
Και σαν να μην έφτανε αυτό, όταν συνειδητοποιούν ότι το αφεντικό δεν έχει καμία πρόθεση να πληρώσει, ο Μένιππος αποφασίζει να ακολουθήσει σκληρή γραμμή. Κι επειδή δεν έχει δικαίωμα βέτο, οργανώνει τους υπόλοιπους τσολιάδες, κι επαναστατούν ενάντια στην εργοδοσία προσπαθώντας κάτι αδιανόητο για την εποχή: να πληρωθούν αυτά που τους χρωστάνε.
Δεκαετίες αργότερα, ένας ιστορικός από το μέλλον κάνει αφιέρωμα στη μέρα εκείνη που ο Μένιππος αποφασίζει να δουλέψει στα Βλάχικα και ξεκινάει την επανάσταση του 2011. Τη μέρα που Μένιππος, Κολοχαλίκης, Καμάρης κι άλλοι ήρωες ενώνουν τις δυνάμεις τους σε μια επανάσταση που μοιάζει βγαλμένη απ
