Er zijn er nog maar een paar: Nederlandse ooggetuigen van de atoombommen op Japan aan het einde van de Tweede Wereldoorlog, nu zeventig jaar geleden. Vier mannen van in de negentig beschrijven hoe in Nagasaki de rook langzaam optrok en zich een paddenstoelwolk vormde. Ze vertellen over hun belevenissen als dwangarbeiders op Japanse scheepswerven, waar ze elk snippertje informatie over de Amerikaanse opmars door de Pacific gretig in hun hoofd opsloegen. Hen werd verteld dat, als de Amerikanen zich zouden wagen aan een invasie van het Japanse vasteland, de krijgsgevangenen er als eerste aan zouden gaan. Een leven tussen hoop en vrees in de nadagen van de Tweede Wereldoorlog.