Maud denkt het wat rustiger te krijgen: de kinderen zijn bijna de deur uit, de relatie met Koen is nog steeds goed en ook de verloskundepraktijk loopt prima. Tijd om te genieten! Maar dan begint haar moeder Babs te veranderen. Ze kookt niet meer en ook schoonmaken vindt ze niet meer zo nodig. Wat maakt ze nou vies in haar eentje? Maud gaat poetsen, koken en regelen. Juliette vindt het onzin en doet niet mee. Zij is er voor de leuke dingen. Als Babs letterlijk en figuurlijk de weg kwijtraakt, probeert Maud thuishulp aan te vragen. Dat blijkt makkelijker gezegd dan gedaan. Ze raakt verstrikt in een wirwar van zorgorganisaties.
'Ik bloed dood!' appt Babs als Maud niet direct reageert op haar bericht dat ze zich heeft gesneden. Maud onderbreekt haar spreekuur, maar aangekomen bij het huis van haar moeder kan ze niet naar binnen. Ze heeft nog steeds geen sleutel. Haar zus Juliet, die ook aan komt rennen, blijkt er wel één te hebben. In de tuin zit de rest van de familie al. Babs heeft iedereen geappt en vindt het reuze gezellig. Koen heeft al een pleister op haar wond geplakt. Maud probeert met haar zus de situatie van haar moeder te bespreken. Volgens Juliet is er niets aan de hand. Dementeren, hoe durft Maud dat te suggereren?
Maud heeft eindelijk voor elkaar dat er iemand van de gemeente komt voor een keukentafelgesprek, zodat er thuishulp kan worden aangevraagd voor haar moeder. Babs is onbereikbaar. Haar telefoon ligt in de wc.
Koen organiseert een weekendje samen weg met de boot. Juliette moet op Babs letten, maar raakt haar kwijt tijdens het winkelen.
Babs trekt steeds alle stekkers uit het stopcontact. Als haar koffieapparaat het daardoor niet meer lijkt te doen, gaat ze naar de witgoedwinkel om een nieuwe aan te schaffen. Alleen koopt ze een stofzuiger! Babs belt Maud met de vraag of ze haar bij de winkel kan komen ophalen met die zware doos. Maud is onderweg naar een bevalling dus dat komt heel slecht uit, maar ze kan haar moeder ook niet bij de winkel laten staan. Hoe nu verder?
Ook de huisarts ziet uiteindelijk dat Babs waarschijnlijk aan het dementeren is. Maud krijgt een doorverwijzing naar de geriater. Er volgen verschillende onderzoeken in het ziekenhuis. De afspraak is dat Juliette haar begeleidt, maar zij laat het halverwege afweten. Ze heeft het te druk met het organiseren van een surprise party voor de vijfenzeventigste verjaardag van Babs. En dus moet Maud op stel en sprong haar werkrooster ruilen met Suus.
Er moet thuiszorg komen, maar vanwege de wachtlijsten is het een probleem om thuiszorg te krijgen. Juliette denkt een oplossing gevonden te hebben.
Koen vindt een plek in een verpleeghuis. Maud gaat met Juliette en Babs kijken. Babs vindt het verschrikkelijk en Maud eigenlijk ook. Koen is woedend als hij het hoort.
Alles lijkt redelijk onder controle wat de zorg voor Babs betreft. Als Babs door de politie van de snelweg wordt gehaald vanwege spookrijden, realiseert Maud zich dat de zorg voor haar moeder anders moet. Maud wil een mantelzorgwoning regelen voor haar dementerende moeder. Dit brengt allerlei onenigheden met zich mee.
De mantelzorgwoning voor Babs is geplaatst. Babs lijkt er aanvankelijk ook vrede mee te hebben, zeker als de vertrouwde thuishulp Gino haar ook in het nieuwe onderkomen verzorgt. De komst van dochter Juliette brengt Babs uit haar evenwicht en ze wil naar huis. Tot ontsteltenis van Maud neemt Juliette haar mee naar haar oude huis.
Babs gaat naar een zorgboerderij en dit geeft Maud wat meer tijd en ruimte voor andere dingen. Juliette maakt het huis van Babs praktisch onverkoopbaar door er een enorme bende van te maken. Als Maud de volgende dag stiekem naar Babs op de zorgboerderij gaat kijken, ziet ze tot haar opluchting dat Babs het naar haar zin heeft.
Iedereen is bijeen voor de overdracht van het huis, maar de notaris concludeert dat Babs wilsonbekwaam is. Tot tevredenheid van Juliette en Niels gaat de koop niet door. Als Niels ook nog suggereert dat er sprake is van oudermishandeling, knapt er iets bij Maud en laat ze Babs bij Juliette en Niels achter.