Rok 1425. Do Krakowa, na chrzest królewicza Władysława, jedzie biskup Ostii – wysłannik papieża z cenną relikwią – gwoździem z krzyża. Skrzyneczka z relikwią ginie. Na szczęście cudownie się odnajduje. Król i królowa Zofia zapowiadają procesję z cudowną relikwią. Zbigniew Oleśnicki i Jan Głowacz już planują, że szlachta złoży hołd małemu królewiczowi w zamian za nowe przywileje. Jadwiga jest posądzona o złe intencje wobec przyrodniego brata. Nie przychodzi więc na jego chrzest. Na chrzcie nie ma także Zbigniewa z Brzezia. Marszałek umiera. W ostatnich słowach ostrzega króla przed politycznym apetytem Oleśnickiego.