Het dak lekt, de spechtgaten staan in de luiken en de kozijnen zijn opgevreten door de houtworm. Omdat ze met de koop van hun droompand ook gelijk hun laatste cent hebben uitgegeven, blijven de twee voorlopig in Nederland werken om de verbouwing van hun chambres d' hôtes te kunnen bekostigen. Ieder vrij moment reizen ze naar hun toekomstig thuisland om te klussen en dat vraagt grote offers. Of zoals Esther het zegt: 'sinds we begonnen aan dit project zijn we gestopt met leven.' Na twee jaar ploeteren is het moment van de opening daar. Het bouwstof zweeft nog in de rondte en de gastheer en gastvrouw staan letterlijk en figuurlijk op instorten...Lees ook: Hoe is het nu met Alexander en Esther?