Veertien mannen en vrouwen beginnen aan hun opleiding tot spion en maken hun entree in de Base, de plek waar ze de komende weken dag en nacht verblijven. Daar maken ze kennis met 'control': Twee voormalige inlichtingenofficieren die hen het vak gaan leren. Die gooien de deelnemers meteen in het diepe. Ze moeten in teamverband ongezien een target volgen en een foto maken van een geheime ontmoeting. Aan het einde van dag worden ze geconfronteerd met 'verraad': er blijkt al die tijd een ex-spion undercover onder de deelnemers gezeten..
Wat doe je, geblinddoekt en met een doorgeladen pistool, als je hoort dat er een dreiging op je afkomt? De spionnen in spé leren wat daar het juiste antwoord op is. En ze worden getest op één van de belangrijkste skills van een spion: ze gaan undercover onder totaal onverwachte omstandigheden. Dat spionage niet altijd over liegen gaat, maar ook over de waarheid wordt duidelijk als een tweetal deelnemers wordt gevraagd wie van hen ze ongeschikt achten als spion. Wat ze niet weten, is dat dit voor de hele groep te horen is.
Halverwege de spionage-opleiding krijgen de resterende deelnemers de opdracht informatie te verzamelen over twee targets die een geheime ontmoeting hebben in een café. Je cool bewaren om zo natuurlijk mogelijk in de buurt van de targets te komen om ze ongemerkt af te kunnen afluisteren blijkt voor een aantal van hen een te grote opgave. Als ze vervolgens door politieagenten worden ondervraagd om hun aanwezigheid in het café te verklaren, maakt één duo een voor spionnen cruciale fout...
Je anders voordoen dan je bent, vertrouwen kweken, informatie inwinnen en overdragen: dit keer moeten de deelnemers laten zien wat ze waard zijn als spion in opleiding. Lukt het hen bij particulieren en bedrijven binnen te komen en daar DNA, foto's en kentekens te verzamelen? En kunnen ze die vervolgens ongezien in handen krijgen van een collega? Dat spionage op onderling vertrouwen is gebaseerd wordt voor één deelnemer wel heel pijnlijk inzichtelijk gemaakt bij het kiezen van de teams.
De resterende deelnemers staan aan de vooravond van het vertrek naar het buitenland. Er kunnen maar drie van hen mee op de solo-missie die ze daar moeten volbrengen. Om ze daarop voor te bereiden krijgen ze belangrijke testen en moeilijke opdrachten voor hun kiezen. Het binnendringen van de hotelkamer van een agressief target is daar onderdeel van. Eén deelnemer denkt daar letterlijk voor weg te kunnen duiken. Zal deze, voor 'control' onbegrijpelijke keuze bepalend zijn voor deelname aan de buitenlandmissie?
TBA
