Aan het begin van de coronaperiode leggen honderden mensen bloemen op de begraafplaats in Bodegraven. Aanleiding is het verhaal van een oud-inwoner die beweert als kind slachtoffer te zijn geweest van ritueel misbruik door een satanische cultus bestaande uit invloedrijke personen. Volgens hem zouden meerdere kinderen zijn gemarteld en vermoord. Wat begint met het leggen van bloemen escaleert razendsnel. Er volgen oproepen tot geweld, ernstige bedreigingen en er circuleert zelfs een dodenlijst. Joost Engelberts onderzoekt hoe deze bizarre situatie kon ontstaan, wat er precies beweerd wordt en wie erachter zitten.
Joost Engelberts ontdekt dat het Bodegraven-complot vooral leeft in radicaal-christelijke kringen. Hij onderzoekt wat een satanische cult precies inhoudt, wie erin geloven en wat ze geloven. Waar is dit op gebaseerd? Tegelijkertijd proberen politie en justitie grip te krijgen op de ontwrichtende invloed van deze theorieën. Hoewel eerst niemand met hem wil praten, lukt het Engelberts uiteindelijk toch om door te dringen en verhalen boven water te krijgen.
De verhalen over satanisch misbruik duiken regelmatig op in de hele wereld. Bijvoorbeeld in de Verenigde Staten, waar theorieën over verdrongen herinneringen en gespleten persoonlijkheden samensmelten met kindermoord en satanisch misbruik. Het begon met een bestseller, geschreven door een psychiater en zijn patiënt, over vermeend satanisch misbruik. Dit boek leidde tot maatschappelijke paniek: de zogeheten Satanic Panic. Joost Engelberts volgt het spoor terug en ontdekt hoe een therapievorm ook in Nederland wordt toegepast en hoe nieuwsprogramma's jarenlang kritiekloos aandacht besteden aan de verhalen van satanisch misbruik.
Het idee dat een kwaadaardige elite kinderen misbruikt en vermoordt om de duivel te dienen klinkt ongelooflijk. Toch wordt het serieus genomen door journalisten, politici en therapeuten. Een rechercheteam dat dagelijks kinderporno onderzoekt, trekt twee jaar uit om de claims van kindermisbruik door een cultus grondig te onderzoeken. Maar wat gebeurt er als hun onderzoeksresultaten door diezelfde journalisten, therapeuten en politici genegeerd, gewantrouwd of zelfs verzwegen worden, omdat ze niet passen? En wat is het effect op mensen die als dader aangewezen, opgejaagd en bedreigd worden?
