Als in 2015 de vluchtelingenstroom vanuit Syrie op z'n hoogtepunt is reizen honderden vrijwilligers naar het Griekse Eiland Lesbos om te helpen. In de Reünie vertellen tien van deze vrijwilligers hoe je als mens het verschil kunt maken, maar ook hoe indringend de gebeurtenissen op het eiland in 2015 waren. Joost staat maandenlang op het strand van Lesbos om de bootjes vanuit Turkije op te vangen. Aan Ajouad vertelt hij hoe hij baby's uit bootjes heeft gehaald, en neemt hij ons mee naar de berg met reddingsvesten die nog steeds op het eiland ligt. “Waarom moet iemand zijn leven nog wagen in een bootje als hij net gevlucht is voor een oorlog?”, vraagt Joost zich af. Dirk woont op Lesbos en heeft daar een nachtclub. Als er op een ochtend 25 vluchtelingen in zijn tuin staan aarzelt hij geen moment en schiet te hulp. Hij geeft ze koffie en thee, en maakt van de parkeerplaats van zijn nachtclub een tentenkamp. Anita groeit op in een rechts milieu. Maar als ze een video ziet van de Syrische Allaa die tulpen uitdeelt op het Centraal Station van Amsterdam gooit ze het roer om: ze wordt vrijwilliger en reist tientallen keren naar Lesbos. Deze winter nog haalt ze duizenden winterjassen op voor de vluchtelingen die nog steeds in de kampen van Lesbos zitten. David is pas 18 als hij naar Lesbos afreist als vrijwilliger. Hij geeft voetbaltrainingen aan kinderen die in de kampen alleen maar kunnen wachten tot ze door kunnen reizen. Maar wat doe je als de kinderen zich aan je gaan hechten? Aan Ajouad vertelt David dat het ongelooflijk zwaar is om dan weer het vliegtuig naar Nederland te pakken, en de vluchtelingen op Lesbos achter te laten.