Eind jaren tachtig was Roland Liboton over zijn hoogtepunt. Hij verzamelde in totaal vier wereldtitels en droeg tien keer de nationale driekleur. Danny De Bie nam zijn plaats in. Hij had een verbluffende techniek. Daarom maakten ze het parcours in Pontchâteau, voor het WK ’89, op een venijnige manier extra moeilijk voor hem. Vijf jaar later, in Koksijde, was er de titanenstrijd tussen Paul Herygers en Richard Groenendaal. Herygers reed naar de overwinning, nadat hij de Nederlander eerst een vernederende tik op zijn schouder gegeven had. Erik De Vlaeminck kweekte intussen toptalent: Sven Nys en Bart Wellens waren de toppers bij de beloften in München.
