Przestrzeń miejska, w której dominuje beton, przechowuje znaczne ilości ciepła. W ciągu całego roku wszystkie budynki wraz z infrastrukturą drogową gromadzą ciepło, a następnie powoli emitują je, co skutkuje odczuwanym przez ludzi nieznośnym upałem. Ciasno sąsiadujące ze sobą bloki i wieżowce przyczyniają się do zmniejszenia przepływu wiatru, co również zwiększa poziom „zaduchu”. Silny wiatr jest sprzymierzeńcem w walce z upałem i zanieczyszczeniami powietrza. Dodatkowe ciepło jest emitowane przez pojazdy, obiekty przemysłowe oraz urządzenia chłodnicze, takie jak klimatyzatory. Zabetonowaniu nieodłącznie towarzyszy niezrozumiałe zjawisko polegające np. na wycinaniu drzew i krzewów i zastępowaniu ich małymi, ozdobnymi drzewkami w donicach. Co jakiś czas słyszymy też o rewitalizacjach parków i zielonych terenów, co wiąże się również z zaburzaniem rytmu przyrody i wylewaniem dodatkowego betonu. Centra miast stają się rozgrzanymi wyspami ciepła a rynki świecą betonem. W tym odcinku po