16 juli 1978, Michel Pollentier wint de koninginnenrit van de 65e Tour, met aankomst op Alpe d’Huez, en verovert de gele trui. Twee jaar na de krachttoer van Lucien Van Impe lijkt een nieuwe Belgische eindzege in de maak. De tricolore euforie is echter van korte duur. Wat de mooiste dag in zijn carrière had moeten worden verandert al snel in een nachtmerrie. Om acht uur ’s avonds leest Tourbaas Felix Levitan met lijzige stem een communiqué voor aan de verzamelde pers: Michel Pollentier, leider in het algemeen klassement, wordt uit de Tour gezet. Pollentier heeft fraude gepleegd. Hij zou de dopingcontrole hebben willen omzeilen met een “peertje” propere urine. Er hangen complottheorieën in de lucht. Moest Bernard Hinault kost wat kost de Tour winnen? Werd Michel verraden door iemand uit zijn eigen ploeg? Wat er ook van aan is. De ‘peer van Pollentier’ wordt een wielerbegrip en een smet op het blazoen van de fiere West-Vlaming. De carrière van Michel Pollentier behelst echter veel meer dan alleen maar die ‘peer’-historie. Belga Sport belicht zijn evolutie van gewaardeerde knecht tot één van ’s werelds beste renners. De documentaire blikt terug op zijn onwaarschijnlijke zege in de Giro van 1977, waar hij na het uitvallen van kopman Freddy Maertens de fakkel overneemt en de strijd aangaat met topfavoriet Francesco Moser. Aansluitend wint hij de Ronde van Zwitserland en het Belgisch kampioenschap. In ’78 gaat hij door op zijn elan. Pollentier wint in de aanloop naar de Tour de Dauphiné Liberé en volgt zichzelf op als Belgisch Kampioen. Hij is klaar voor de Tour en niets lijkt een grote carrière nog in de weg te staan. Tot die bewuste dag op Alpe d’huez…