De eerste aflevering gaat over de bijnaam van Boudewijn: 'le roi triste'. Waarom was Boudewijn een sombere man die zelden of nooit lachte? Op een onbewaakt moment zei hij zelf dat het kwam doordat hij zijn vader Leopold III - ten gevolge van de Koningskwestie - van de troon had gestoten. Tegen zijn zin, maar voor het landsbelang: de plicht riep. Daarom heeft hij Leopold later ook verplicht uit het paleis te vertrekken. Boudewijn had, zoals elke tragische held, een moeilijke relatie met zijn vader. En met Lilian, zijn stiefmoeder, was het zo mogelijk nog ingewikkelder. Op een gegeven moment maakte premier Achille Van Acker zich zelfs zorgen: is Boudewijn niet te zeer gehecht aan Lilian?
De tweede aflevering zoomt in op de relatie van Boudewijn met Congo. In de kolonie is hij een ouderwetse Coburger: het valt hem in 1960 zwaar het onmetelijke land met zijn rijke bodemschatten uit handen te geven. Patrice Lumumba, de eerste premier van het onafhankelijke Congo, wordt met Belgische hulp vermoord in Katanga. Veertig jaar later besluit de Lumumba-commissie: koning Boudewijn draagt geen verantwoordelijkheid voor de moord, maar is in deze zaak wel buiten zijn bevoegdheid getreden. Ook de eerste premier van het voormalige voogdijgebied Burundi, Louis Rwagasore, wordt geliquideerd. En ook nu weer is er Belgische betrokkenheid: de koning doet er alles aan opdat de moordenaar niet geëxecuteerd zou worden. En Mobutu Seseko: waarom bleef Boudewijn de dictator zo lang trouw? En waarom vergiste hij zich in Juvénal Habyarimana in Rwanda?
De derde aflevering gaat terug naar dagen toen Boudewijn 'in de onmogelijkheid verkeerde om te regeren', toen hij in het voorjaar van 1990 weigerde de abortuswet te ondertekenen. De koning beriep zich op zijn persoonlijke geweten. Zijn geweten was zijn geloof, dat diepgaand door kardinaal Suenens was gevormd. Suenens was alomtegenwoordig in het leven van Boudewijn sinds hij met de hulp van de Ierse Veronica O'Brien een bruid voor hem had gevonden: Fabiola de Mora y Aragón. Boudewijn bleef zijn hele leven dankbaar voor Fabiola, en volgde het duo Suenens - O'Brien ook in de richting van het charismatische geloof. In de abortuskwestie culmineerde tegelijk zijn persoonlijke verdriet: Boudewijn en Fabiola hebben, ondanks verscheidene miskramen, nooit kinderen gekregen.
