De begrafenissen van de vier vermoorde meisjes worden op de nationale zenders uitgezonden. Het land is in rouw. "De vraag naar het waarom van hun dood, zal altijd blijven knagen," zo zegt Paul Marchal, vader van An. De droefenis maakt plaats voor verontwaardiging wanneer het Hof van Cassatie haar zogenaamde spaghetti-arrest uitspreekt. Onderzoeksrechter Connerotte wordt van het onderzoek gehaald omdat hij, door aanwezig te zijn op een spaghetti-etentje ter ere van Sabine en Laetitia, zich partijdig zou getoond hebben. De publieke opinie begrijpt het juridisch formalisme niet en komt massaal op straat om die afkeuring te laten blijken. Na betogingen her en der wordt er een grote Witte Mars georganiseerd in Brussel. Het zal een van de grootste naoorlogse manifestaties in ons land worden. Een parlementaire onderzoekscommissie (waarvan de zittingen rechtstreeks worden uitgezonden) legt pijnlijk de politie-oorlog bloot. Het publiek krijgt vooral een beeld van rivaliserende politiediensten die elkaar tegenwerken in plaats van dossiers op te lossen. Dat beeld wordt zo mogelijk nog pijnlijker wanneer in april 1998 volksvijand nummer één, Marc Dutroux, kan ontsnappen.