Na Wawel docierają wieści o uwięzieniu króla Władysława przez Świdrygiełłę. Zofia przygotowuje odsiecz, jednak biskup Oleśnicki stawia weto i zaleca podjęcie działań dyplomatycznych. Królowa zwołuje zaufanych rycerzy - Hińczę, Spytka, Jana z Czyżowa i Sambora - aby udali się do Wilna i oswobodzili króla. Sama natomiast podyktuje list do papieża. Jagiełło negocjuje ze Świdrygiełłą swoje uwolnienie. Gdy jednak dociera wiadomość, że Polacy zajmują zamki na Podolu, wściekły książę zrywa rozmowy. Niemira odmawia Lechowi pieniędzy, które ten chciał zainwestować w dom publiczny. Sławoj, rozczarowany niepowodzeniem w interesie, donosi rajcom, że wdowa po bednarzu stroi się niczym szlachcianka.