Styczeń 1429 roku. Jagiełło, Zygmunt i Witold spotykają się w Łucku na zjeździe monarchów, aby omówić obronę przed Turkami, kwestie husyckie oraz szanse Witolda na koronę. Oleśnicki przedstawia stanowisko polskich panów, którzy sprzeciwiają się koronacji. Zofia próbuje sprawować władzę, lecz Głowacz jej w tym przeszkadza. Wcześniej jednak zachowuje się niestosownie wobec Doroty z Rytwian. Grzymek, Sambor i Pietrek wracają do Krakowa ze zbroją Zawiszy, a krakowianie oddają hołd wielkiemu rycerzowi. Na Wawelu również go godnie żegnają. Szczęśliwa Femka wita syna, podczas gdy Honzik topi smutki w karczmie. Pietrek sprzeciwia się ślubowi matki. Sobiesław mści się na Niemirze, uprzykrzając jej codzienne życie, a Lecha oskarża o kradzież rękawiczek.