Hendrik gooit heel voorzichtig het roer een klein stukje om: hij begint aan zijn dagboek. Vriend Evert, brombeer, steun en toeverlaat, wil er eventueel wel uit voorlezen bij de begrafenis van Hendrik. Tot zijn schrik komt Hendrik erachter dat goudvissen en oliebollen geen goede combinatie vormen. Evert denkt daar anders over en experimenteert met roze koeken... In de conversatieruimte aan gespreksonderwerpen geen gebrek: kwaaltjes en ziektes, de koffie die te laat is, dode vissen, het beroerde weer. En de directrice is weer glimlachend op oorlogspad.
Eefje moet haar plekje in het huis nog vinden. In de eetzaal ontstaat commotie over de zitplekken en onenigheid met de kok. Evert heeft ontstoken tenen maar zijn ogen zijn nog prima. Is Hendrik nou een beetje verliefd op Eefje? Het is Valentijnsdag en daar weet Evert wel raad mee. Als Eefje laat zien wat zij heeft meegenomen, zijn andere bewoners daar erg gecharmeerd van. Maar na een gezellige avond hangt er een brief van de directie, waar Edward zeer verbolgen over is. Daarom worden er plannen worden gesmeed. Het drankverbod en de avondklok zorgen ervoor dat de Omanido-club wordt opgericht. Het belooft zowaar nog leuk te worden!
Graeme is de organisator van de eerste activiteit. Ondanks de donkere wolken zit de stemming er toch goed in. Bij thuiskomst blijkt niet iedereen zo enthousiast over het gemaakte uitje. Het huis blijkt nogal laag op de ranglijst van verzorg- en verpleeghuizen te staan: een schamele 998e plaats. Daar loopt de directrice niet mee te koop. Zij is sowieso nogal selectief in de informatieverstrekking, ook wanneer mevrouw Schaar zoek is. Het idee voor een kookclub wordt geopperd. Maar dan is er wel een keuken nodig...
Anja Appelboom kan het onderzoek naar de kwaliteit van het verzorgingshuis niet vinden. En hoe zit het eigenlijk met de Arbo voorschriften die voorkomen dat bewoners gebruik maken van de keuken? Wanneer Evert naar het ziekenhuis gaat ontfermt Hendrik zich over Mo, de hond van Evert. Uit dankbaarheid legt Mo een drol op de mat. Verder organiseert Hendrik het volgende succesvolle Omanido-uitje. Veel bewoners melden zich aan om lid te worden van de club, maar er is een ledenstop.
Er verdwijnt steeds meer onder de pet bij directrice Stelwagen. De regelementen van het huis zijn volgens haar niet openbaar. Is het nou Tai Chi of Thaise Mie? Evert zegt het verschil niet te kennen, maar dat verhoogt alleen maar de vreugde bij het Omanido-uitje. Gelukkig wordt het uitje alsnog smakelijk afgesloten. De minst geliefde zuster, Coby de Roos, gaat toezicht houden op de naleving van het nieuw ingevoerde pestprotocol. Evert moet met spoed naar het ziekenhuis. Bij thuiskomst heeft hij een paar tenen minder. Hij mocht ze helaas niet mee naar huis nemen. Een hartverwarmende surpriseparty van zijn vrienden verzacht het leed. Grietje neemt Hendrik in vertrouwen. Ze is steeds vaker letterlijk en figuurlijk de weg kwijt.
Stelwagen kondigt een verbouwing van het zorgcentrum aan, dat zaait paniek. Een aantal bewoners moeten worden ondergebracht bij verzorgingshuizen in de buurt. Er wordt opnieuw een heerlijk Omanido-uitje beleefd, zelfs al eindigt het in de sloot. En er is meer nattigheid: Hendrik moet aan de luiers en dat valt hem zwaar. Evert bekent dat hij spijbelt bij het ziekenhuis. En de Omanido-club krijgt er, ondanks de ledenstop, 2 nieuwe leden bij. Zij zorgen gelijk voor een smakelijk samenzijn.
Het nieuws moet Evert nog verwerken, maar zelfs een jenevertje helpt daar niet écht bij. De Omanido-club houdt de moed erin, dat is tenslotte het doel van de vereniging. Ze beleven een heerlijke dag op het water. Gezelligheid kent geen tijd, al denkt Stelwagen daar heel anders over. In de strijd tegen de betutteling, hebben Eefje en Hendrik de steun ingeroepen van oude vos Victor Vorstenbosch, tevens advocaat. Anja levert de benodigde interne documenten. Hendrik bezoekt zijn vrouw en heeft voor het eerst sinds hij zijn dagboek is begonnen een ‘writersblock’. Hij bestelt een scootmobiel, waarmee hij zijn bewegingsvrijheid wil herwinnen.
Er staan twee uitjes gepland voor de Omanido-club. Met een reden: Evert zit namelijk diep in de put en kan wel wat vrolijkheid gebruiken. Maar of het helpt... Hendrik heeft ondertussen snode plannen met zijn scootmobiel.
et is september en dat betekent dat Hendrik Groen jarig is. Zijn verjaardag wordt gevierd, maar verder is het vooral aanmodderen deze maand. Durft Hendrik zijn gevoelens aan Eefje eindelijk op te biechten? De herfst is aangebroken in Het geheime dagboek van Hendrik Groen. Hendrik (Kees Hulst) is jarig, maar verder is er weinig aan deze maand. Hij is verliefd op Eefje (Olga Zuiderhoek), alleen weet hij niet goed hoe hij haar dit moet opbiechten. Hij tobt erop los. Zijn maatje Evert (André van Duin) heeft wel advies, maar of Hendrik daar nu op af moet gaan... Omanido-uitje Uiteraard is er deze maand ook weer een Omanido-uitje. Alles lijkt volgens plan te verlopen, tot een vervelend misverstand de sfeer drukt. En dan is er ook nog een verkeersongeval in de lift van het verzorgingshuis. Gaat er eigenlijk wel iets naar wens in september? Jazeker: de immer optimistische Grietje (Coby Timp) besluit haar geld uit te geven voordat ze zelf niet meer herinnert dat ze het heeft.
Het is oktober in het verzorgingshuis van Hendrik Groen en de stemming zit er deze maand niet echt in. Het hoofdpersonage heeft liefdesverdriet op zijn oude dag. Zijn vriend Evert probeert hem op te vrolijken. Maar dat kan er maar één: Eefje zelf. De dagen worden korter in de oktobermaand van Het geheime dagboek van Hendrik Groen. Een mens raakt van minder gedeprimeerd. Er klinkt dan ook flink wat gemopper in de gangen van het verzorgingshuis, onder meer over de tofuballetjes die op het menu staan.
Het is november. Samen met de kou en de donkerte doen ook de kwalen hun intrede. Hendrik wijkt niet van het bed van Eefje, nu haar einde in zicht is. Tegelijkertijd heeft Evert alweer last van zwarte tenen. Het nieuwe jaar mag dan aangebroken zijn, in Het geheime dagboek van Hendrik Groen is het nog november. De donkere weken voor Kerst zijn in verzorgingstehuizen vaak een ware slijtageslag. Er overlijden gemiddeld meer senioren dan in de rest van het jaar. Ook in de instelling in Amsterdam-Noord doen de kou en de donkerte hun intrede.
Het is december in deze slotaflevering van Het geheime dagboek van Hendrik Groen. Het jaar eindigt somber voor Hendrik Groen, want hij neemt afscheid van zijn Eefje en heeft zorgen om Evert en Grietje. Tegelijkertijd maakt hij plannen voor het nieuwe jaar.
Hendrik Groen heeft een jaar lang geen pen aangeraakt. Uitgeschreven was hij, na de dood van z'n geliefde Eefje. Het beetje glans dat Omanido nog aan het leven gaf, verdween nadat zij uit het leven weggleed. Maar wanneer Hendrik Eefjes oude computer krijgt, besluit hij de draad weer op te pakken. Hendrik begint weer te schrijven. Wachten op de dood kan altijd nog. En samen met Evert, Edward, Graeme, Ria, Antoine en Grietje besluit Hendrik ook z'n rebellenclub Omanido nieuw leven in te blazen. Dit is hard nodig, want Stelwagen lijkt nogal wat plannen te hebben met het verzorgingstehuis... De Omanido's richten een bewonerscommissie op, maken nieuwe vrienden, plannen mooie uitjes, maken weer veel trammelant én gaan eindelijk op dat wijnreisje naar Frankrijk. Een reis die Eefje al helemaal had gepland... Hendrik en zijn Omanido's zijn terug, en hoe! Zolang er leven is, gaan zij door.
De Omanido's krijgen te horen dat alleen een bewonerscommissie inzicht kan krijgen in de bestuurlijke zaken rondom de leegstand in het verzorgingshuis. Ze willen dat directrice Stelwagen verkiezingen uitschrijft voor zo’n commissie en ze besluiten zich allemaal kandidaat te stellen. Hond Mo is ziek en ook Evert lijkt zich niet goed te voelen. Hendrik maakt zich zorgen en wil dat Evert naar de dokter gaat, maar die is eigenwijs. Verder krijgt Hendrik opnieuw bezoek van de 8-jarige Frida, heeft meneer Elrooy ruzie met een brandblusser en gaan de Omanido’s op djembécursus. Een scootmobielritje met meneer Hoogdalen loopt uit op een confrontatie met de politie! Grietje zit goed op de gesloten afdeling, waar Hendrik haar regelmatig bezoekt. Maar hij ziet ook dat ze achteruitgaat.
Maart roert zijn staart, ook in het leven van Hendrik en de Omanido’s. Evert, Hendrik en Bram nemen afscheid van Mo en begraven hem in het park; dat is eigenlijk illegaal. Hendrik hoort dat de afdeling waar Grietje nu woont binnenkort gaat sluiten… Wat betekent dit voor de toekomst van het tehuis? De Omanido's stellen zich kandidaat voor de bewonerscommissie, in de hoop dat ze zo kunnen uitvogelen wat Stelwagens plannen zijn. Bram organiseert het Omanido-uitje namens Grietje. De groep gaat naar de kinderboerderij en komt daar oog in oog te staan met een zogenaamde geitenfluisteraar. Verder gaan Frida en Hendrik samen naar de speeltuin. En Evert is eindelijk naar de dokter geweest. Hij heeft slecht nieuws.
Hendrik gaat met Evert mee naar de internist. Daar horen ze dat de kanker al is uitgezaaid. Hendrik wil dat Evert elke kans aangrijpt om de ziekte te bestrijden, hij wil z’n vriend immers niet verliezen! Maar Evert wil rustig nadenken of dat wel de beste optie is. Ondertussen gaat het aan de koffietafel over de gebruikelijke onbenulligheden en staat Tine klaar om eieren te verven: het is tenslotte bijna Pasen. De Omanido's regelen een ‘ziekteloze zone’ in de koffiekamer en de bewonerscommissie vergadert voor het eerst. Leonie heeft in de gaten dat er iets met Evert aan de hand is, maar Evert heeft Hendrik laten zweren dat hij z’n mond houdt tegen de andere Omanido’s. Hendrik vindt dat erg lastig.
Het meizonnetje laat zich zien en de bewoners van het tehuis verwelkomen een nieuwe bewoner: meneer Dürüst. Verwelkomen is een groot woord; in de koffiekamer is men vooral bezorgd of hij wel Nederlands spreekt. De Omanido’s gaan naar een dinopark en Hendrik en Frida gaan eropuit om een ijsje te halen. Ondertussen treffen Leonie en Hendrik allerlei voorbereidingen voor de wijnreis naar Frankrijk. Met 8 bejaarden op reis, waarvan één in een rolstoel en één met dementie, vraagt nogal wat organisatie! Gelukkig gaat ook Bram mee, maar directrice Stelwagen is niet blij met deze reis. Eugenie zingt een avond chansons en meneer Dürüst is daar wel erg van onder de indruk.
Het is zover! De Omanido’s gaan op wijnreis naar Frankrijk. De rest van het tehuis is nogal jaloers dat de Omanido’s er een weekje tussenuit piepen. En hoewel Hendrik, net als de anderen, met volle teugen geniet, maakt hij zich ook grote zorgen om Evert. Evert heeft de rest van de groep nog altijd niet verteld over zijn ziekte en wil dat tijdens de reis doen.
Het is zomer. De zon brandt, het is heet en Hendrik zoekt (ongevraagd) naar alternatieve behandelingen voor Evert. Hij kan zich nog altijd niet bij Everts keuze neerleggen en wanneer Evert aan de slag gaat met het plannen van zijn begrafenis, leidt dat tot spanningen tussen hen. Coby de Roos is ondertussen druk bezig met het plaatsen van stapelbedden in de leegstaande kamers. Het verzorgingshuis gaat asielgezinnen opvangen en dat leidt - ondanks de warmte - tot verhitte discussies; ook bij de Omanido's. Zeker wanneer zij ontdekken dat Grietjes afdeling eind augustus al moet sluiten! Zouden ze Grietje dan nog wel kunnen bezoeken? Hendrik maakt zich zorgen dat de groep uit elkaar valt wanneer iedereen straks ergens anders woont. Eugenie organiseert een kunstexpositie in de koffiekamer en dat is niet bij iedereen een doorslaand succes...
Hendrik, Evert, Ria en Leonie gaan op zoek naar een geschikt pak voor Evert, voor in de kist. Hendrik heeft het moeilijk met de luchtige manier waarop Evert bezig is met het einde. Kok Brandsma wordt geconfronteerd met een kleptomaan die zijn bestek heeft gejat en de bejaarden klagen steen en been; ze vinden het belachelijk dat ze nu met plastic bestek moeten eten. Coby begint met huiszoekingen om de dief te ontmaskeren en alsof dat nog niet genoeg is laat Stelwagen tijdens een vergadering met de bewonerscommissie weten dat ze afscheid neemt als directrice. De Omanido's proberen de hitte te bestrijden tijdens een uitje naar het zwembad en Hendrik doet een laatste poging om Evert over te halen zich te laten behandelen in Duitsland. Maar Evert peinst er niet over.
Evert wil niet meer met Hendrik praten na hun ruzie en in de koffiekamer gaat het over niets anders dan het overlijden van mevrouw Pot (die schijnbaar al twee dagen dood in haar kamer lag). Hendrik maakt kennis met de nieuwe directeur en hoort dat het tehuis inderdaad binnenkort gaat sluiten. Steeds meer bewoners krijgen een brief met informatie over hun overplaatsing. Ondertussen geeft meneer Bakker Nederlandse les aan de asielzoekers in het tehuis en beraamt Graeme plannen voor het verzet tegen z'n verhuizing. Omanido neemt afscheid van Grietje, die verhuist naar Haarlem. Leonie probeert Hendrik te overtuigen de ruzie met de koppige Evert bij te leggen, nu het nog kan...
Hendrik heeft een ongelukje gehad en wordt wakker in het ziekenhuis met een gebroken arm. De lucht tussen hem en Evert is geklaard en Evert kan hem mooi afleiden. De Omanido’s hebben een interview gegeven over de gedwongen verhuizingen, maar het artikel pakt minder goed uit dan ze gehoopt hadden. Graeme gaat in staking. De bewonerscommissie besluit waar het jaarlijkse uitje van het tehuis naartoe zal gaan en vertellen Ria en Antoine dat ook zij hebben gekozen voor een nieuwe woonplek. Evert gaat elke dag verder achteruit en Hendrik maakt zich grote zorgen. Dan stelt Evert de vraag waar Hendrik al een tijd bang voor is…
De Omanido's en de andere bewoners nemen afscheid van Evert. Terwijl Hendrik rouwt, wordt hij lastiggevallen door Coby de Roos die de omstandigheden rond Everts overlijden nogal verdacht vindt. Het jaarlijkse uitje gaat naar podium Het Zonnehuis, waar alle overgebleven bewoners worden getrakteerd op een Nederlandstalig muziekoptreden. Leonie helpt Hendrik om bewijsmateriaal uit Everts kamer te verwijderen en Hendrik ontvangt een wel heel bijzondere brief.
De bomen zijn kaal en het tehuis is bijna leeg. Hendrik is één van de laatst overgebleven bewoners en staat op het punt te verhuizen naar Bergen aan Zee. Hij neemt afscheid van Leonie en Edward, en gaat een eenzame kerst en dito oud en nieuw tegemoet. Dan ontdekt Hendrik dat Frida heel dicht bij zijn nieuwe zorgcentrum woont. De postume brief van Evert blijkt heel wat verrassingen in petto te hebben…
