Arbeid is niet meer wat het een eeuw geleden was, maar een arbeidersklasse zal altijd blijven bestaan. Arbeider in Nederland. Het is niet cool. Tenzij als ZZP-er. Gewoon je eigen baas. Een vakman. Met een eigen bus of kapperszaak. Uit Polen, Turkije, Bulgarije of Assen. Een zevendaagse werkweek en geen uitkering bij werkloosheid. Werken in loondienst sterft uit. Arbeiders aan de lopende band zijn vervangen door robots. Samen sterk wordt moeilijk. Of niet? De fabriekspijpenindustrie is langzaam verdwenen. De massaproductie niet. Die is verkast naar lagelonenlanden. T-shirts worden genaaid in landen met levensgevaarlijke textielateliers. Kinderen worden ingezet om mobieltjes te maken. Is hun situatie te vergelijken met die van de arbeider van Nederland een eeuw geleden? Wanneer breekt voor hen de gouden eeuw aan?