Eleni is geadopteerd vanuit Amerika omdat haar Nederlandse adoptieouders daar destijds woonden. Ze probeert zich van kleins af aan een voorstelling te maken van haar biologische moeder; ze gaat voor de spiegel staan en probeert door haar wimpers heen een ouder evenbeeld voor zich te zien. Ergens diep in zich is ze ervan overtuigd dat ze op haar moeder lijkt. Als ze in 2002 eindelijk toegang tot de juiste papieren krijgt, ontdekt ze dat haar moeder pas dertien was toen ze Eleni op de wereld zette. De drang om haar te vinden wordt alleen maar groter.