Werk & school De oorlog betekende chaos. Fabrieken sloten, bedrijven lagen in puin, bruggen waren beschadigd en spoorwegen vernield. Mensen konden niet meer gaan werken en in de zomer van 1940 was meer dan een kwart van de beroepsbevolking werkloos. Voor veel tieners betekende dat bittere armoede thuis. Vaders gingen, al dan niet vrijwillig, werken voor de Duitsers, zoals de vader van Jozef Vandendriessche. Niet alleen op straat, ook op school kwamen kinderen in contact met de Duitse bezetter. Schoolgebouwen werden vaak opgeëist door de Duitsers. Zo zagen Paul Baeten en Bertha Reymen dagelijks Duitsers op de speelplaats. 'Zwarte' leraars hadden dan weer vrij spel in het verkondigen van hun mening. Tijdens de bezetting was er ook niet langer een burgemeester in elke gemeente. Hier en daar waren er dus Belgische vaders die de taak van 'oorlogsburgemeester' op zich namen, zoals de papa's van Leona Vindevogel en Albert De Schrijver. Welke invloed had dat op de tieners van toen?