Arnout, Mik en Jonas starten hun tocht langs de Europese frontlijn op het strand van Nieuwpoort. Ze worden er uitgewuifd door de burgemeester, het schepencollege én de plaatselijke fanfare. Na het afscheid van familie en vrienden trekken ze door de bekende Westhoek. Op hun weg komen ze talloze begraafplaatsen en monumenten tegen. Arnout ontmoet West-Vlaamse boeren die de restanten van de oorlog nog dagelijks tegenkomen op hun akkers. Maar ook Britse toeristen vinden massaal hun weg naar de Westhoek. Zo bijvoorbeeld Ken en Rita: ze komen hier hun grootvader herdenken die sneuvelde op de Vlaamse velden.
De tocht langs de frontlijn van de Eerste Wereldoorlog brengt ons in Frankrijk. We stappen in deze tweede aflevering van Armentières tot aan de bekende heuvelrug Chemin des Dames. Onderweg passeren Arnout, Mik en Jonas plaatsen waar bekende veldslagen werden uitgevochten: Loos, Vimy en natuurlijk de Somme. Arnout ontmoet op zijn weg langs het front een ex-soldaat van het Vreemdelingenlegioen. Hij praat met een Indiër die zijn laatste wens in vervulling wil zien gaan. En de mannen laten zich op sleeptouw nemen door de Britse Daniel die in zijn Jaguar de slagvelden van de Somme verkent.
De tocht langs de frontlijn in Frankrijk gaat verder vanuit Reims. In de Champagnestreek krijgen ze uitzonderlijk toegang tot het Franse militaire domein Camp de Suippes. De verwoeste dorpen in het kamp werden nooit meer heropgebouwd. Arnout en co trekken ook door de Argonne, waar de grootste Amerikaanse begraafplaats van WOI ligt. In Verdun tenslotte grijpen ze hun kans om de legendarische veldslag op een wel heel speciale manier te herbeleven.
Arnout, Mik en Jonas trekken door de Vogezen naar Pfetterhouse. Ze steken het destijds neutrale Zwitserland door met de trein. Vanaf de Stelviopas in de buurt van Bormio gaat het front flink de hoogte in. Wat vandaag een populaire regio is voor toeristen, was 100 jaar geleden het tot de verbeelding sprekende strijdtoneel van de Italiaanse en Oostenrijks-Hongaarse troepen.
De tocht langs de frontlijn van WOI loopt verder door Italië. Van Rovereto tot aan de Sloveense grens trotseren Arnout, Mik en Jonas de bergtoppen van de Dolomieten. Hier vochten de soldaten aan het front boven de 2000 meter. Ze stappen er langs een weg die de Italianen 100 jaar geleden door de rotsen hebben gehouwen. In deze aflevering ontmoeten ze de 12-jarige Stefano, die een wel heel bijzonder fascinatie voor de oorlog heeft. En Arnout praat ook met oude Tirolers die zich tot op vandaag meer met Oostenrijk dan met Italië verbonden voelen.
Arnout, Mik en Jonas komen langs de frontlijn van de Eerste Wereldoorlog terecht in Slovenië. Ze volgen de Isonzo rivier. Langs deze rivier vochten de Italianen tegen de Oostenrijks-Hongaarse troepen. Vandaag ziet het er allemaal idyllisch uit, maar 100 jaar geleden werden hier bloedige slagen uitgevochten. In Bovec maken ze kennis met Milos, een Sloveen met een passie voor WOI. Hij neemt hen mee naar de loopgraven die hij samen met zijn vrienden heeft gerestaureerd. Op het einde van deze aflevering steken Arnout, Mik en Jonas opnieuw de grens over met Italië en stappen ze tot aan de havenstad Trieste.
Met de overzetboot arriveren Arnout, Mik en Jonas vanuit Italië in Albanië. Dit land was nog maar net onafhankelijk toen de oorlog uitbrak en had nog geen eigen leger. Vandaag herinnert er nog weinig aan de Grote Oorlog. Maar in het bergdorp Hormovë krijgt Arnout toch een heel persoonlijke getuigenis over wat er 100 jaar geleden gebeurde. Van hier gaat het richting Macedonië. Daar vochten de geallieerden tegen de Bulgaren. Dat hier hevig gevochten is, wordt duidelijk op de Franse begraafplaats van Bitola, waar ze een oude vrouw ontmoeten die er conciërge is. De tocht gaat verder tot aan het meer van Doiran aan de grens met Griekenland.
Arnout, Mik en Jonas komen eindelijk in de buurt van hun einddoel, de legendarische slagvelden van het Turkse Gallipoli. Maar eerst ligt er nog een stuk langs het Griekse front voor hen. Op de grote geallieerdenbegraafplaats van Thessaloniki ontmoeten Arnout en zijn vrienden de Servische conciërge. Zijn familie verzorgt al drie generaties lang de laatste rustplaats van duizenden soldaten. Daarna gaat het recht naar Gallipoli. Samen met duizenden Australiërs, Nieuw-Zeelanders en Britten herdenken ze hier de legendarische slag die in 1915 massaal veel levens eiste.
In deze laatste aflevering van Ten Oorlog krijgt de kijker een compilatie van de mooiste en onuitgegeven fragmenten uit de reeks, afgewisseld met een reeks nieuwe portretten: Arnout, Mik en Jonas gaan langs bij Belgen die thuis nog een voorwerp hebben liggen uit de Eerste Wereldoorlog. Elk voorwerp vertelt een uniek verhaal dat nog aan de oorlog van 100 jaar geleden herinnert. Jonas slaat telkens een paaltje in de tuin van de familie met wie hij samen hun verhaal, hun voorouders en de oorlog herdenkt.
Arnout, Mik en Jonas starten hun reis in Groot-Brittannië waar in 1944 miljoenen soldaten zich voorbereidden op D-Day. Ze vertrekken vanuit Londen en stappen langs historische stadjes als Guildford en Droxford. Na een tocht door de bossen van The New Forest houden de drie vrienden halt aan de Engelse zuidkust. In het voetspoor van duizenden Amerikaanse en Britse troepen vertrekken ze van hieruit voor een overtocht naar de stranden van Normandië.
Arnout, Mik en Jonas komen aan op het legendarische Omaha Beach aan de Normandische kust. In het spoor van de Amerikaanse troepen trekken ze van hieruit verder het Franse binnenland in. Ze passeren langs stadjes als Saint Lô en Chambois, waar in 1944 een hevige strijd werd geleverd. Arnout ontmoet onderweg een hoogbejaarde kapper die getuigt over zijn verblijf in een Duits concentratiekamp. Via de beroemde Champs-Élysées wandelen de drie vrienden uiteindelijk Parijs binnen.
Arnout en zijn vrienden starten hun tocht in het militaire kamp van Mourmelon, nabij Reims. Van daaruit reizen ze met de trein verder naar Luxemburg. Hier maken ze kennis met de Amerikaanse generaal Patton, die probeerde het Duitse Ardennenoffensief een halt toe te roepen. Arnout, Mik en Jonas volgen het spoor van deze legendarische generaal door de bossen van de Ardennen en komen uiteindelijk aan in Bastogne.
Arnout, Mik en Jonas zetten hun tocht verder vanuit Malmedy en trekken door de Oostkantons. Via het Drielandenpunt steken ze de grens met Duitsland over. Ze komen aan in Aken, de eerste grote Duitse stad die de Amerikanen op hun weg naar Berlijn in '44 konden innemen. Het drietal ontmoet aan de rand van het ruige Hürtgenwald twee jonge Duitsers die hen een lift geven in een oude legerjeep. Na hun tocht door de bossen eindigen ze in Remagen aan de Rijn.
Frankfurt werd tijdens de oorlog compleet vernietigd en staat nu bekend als het financiële hart van Duitsland. Arnout praat er met Shlomo over de gevolgen van de oorlog voor de Joodse bevolking van Frankfurt. Via het schilderachtige stadje Weimar brengen Arnout, Mik en Jonas een bezoek aan het concentratiekamp van Buchenwald. Hun tocht eindigt in Torgau aan de Elbe waar Amerikaanse soldaten plots oog in oog stonden met Sovjetsoldaten. De drie vrienden nemen het vliegtuig naar Stalingrad, Rusland van waaruit ze het spoor van het Rode Leger naar Berlijn zullen volgen.
In de zesde aflevering starten Arnout, Mik en Jonas aan het twee deel van hun reis. Vanuit Stalingrad reizen ze in het voetspoor van het Rode Leger richting Berlijn. Stalingrad heet vandaag Volgograd, maar heeft nog steeds een enorme symbolische waarde. In het stadje Rossosj steekt het drietal de Don-rivier over. Hier lag tijdens WO II het hoofdkwartier van de Italiaanse Alpini die meevochten met de Duitsers. Arnout wordt verrast door een oude Russische dame die voor hem een Italiaanse klassieker zingt. De aflevering eindigt in Kursk, waar in 1943 een van de grootste tankslagen uit de militaire geschiedenis plaatsvond.
In deze aflevering volgen Arnout, Mik en Jonas verder het spoor van het Rode Leger en trekken door Oekraïne. Vanuit het stadje Soemy bereiken ze na een tocht over het platteland de Dnjepr-rivier. Ze steken over met de boot en komen aan in de hoofdstad Kiev, waar tijdens WOII hard om gevochten is. De mannen worden er ook geconfronteerd met de strijd die vandaag nog in Oekraïne wordt geleverd. Arnout ontmoet een familie die aan het rouwen is aan het graf van hun broer die in 2014 sneuvelde aan het front in Oost-Oekraïne.
Arnout, Mik en Jonas trekken door Wit-Rusland. Ze stappen er door onherbergzaam moerasgebied, dat tijdens WOII de ideale schuilplaats was voor Joden en Partizanen. In Pinsk wordt Arnout uitgenodigd in een spiksplinternieuwe Joodse school. Via de grensstad Brest bereikt het drietal Polen, het land waar WOII ooit begon toen de Duitsers er binnenvielen. In Treblinka, een van de grootste vernietigingskampen van de Nazi's in Polen, zijn de gevolgen van die gruwel tot op vandaag voelbaar. Vlakbij het kamp wordt Arnout uitgenodigd bij de 93-jarige Tadeusz.
Arnout, Mik en Jonas zetten hun tocht verder door Polen. In het spoor van het Rode Leger steken ze de Vistula-rivier over richting hoofdstad Warschau. Ze brengen er een bezoek aan het oude getto, waar tijdens de oorlog meer dan een half miljoen Joden werden opgesloten. Via het industriële Lodz trekken de mannen verder naar Poznan, een stad die Hitler in 45 tot de laatste man heeft laten verdedigen. De drie vrienden houden halt aan de rivier de Oder, waar de Sovjetsoldaten zich voorbereidden op de strijd om Berlijn.
Na duizenden kilometers in het voetspoor van het Rode Leger steken Arnout, Jonas en Mik de Duitse grens over. In het dorpje Reitwein praat Arnout met een Duitser die een bijzondere naam heeft en een tragische familiegeschiedenis met zich meedraagt. Wanneer Arnout aan een bejaarde dame de weg vraagt naar Seelow blijkt dat zij zich de doortocht van het Rode Leger herinnert alsof het gisteren was. En dan is het einddoel eindelijk in zicht: Berlijn. Ze zoeken het lokale postkantoor op en sturen de tientallen potjes die ze onderweg verzamelden naar hun bestemmelingen wereldwijd.
In Langemark nabij Ieper wordt een nieuwe gaspijplijn aangelegd, dwars door Vlaamse velden. Maar eerst mogen archeologen hun werk doen en zoeken naar sporen van de Eerste Wereldoorlog. Arnout krijgt zijn vuurdoop als archeoloog. Gewapend met schop en truweel trekt hij de akkers in. Tot zijn grote ontsteltenis levert die zoektocht ook menselijke resten op.
Arnout en zijn collega-archeologen gaan verder met hun opgravingen in de Westhoek. Samen met Adonis, een Syrische archeoloog, legt hij een loopgraaf bloot. En dan komt er plots een nog op scherp staande granaat aan de oppervlakte.
De Steenbeek is een onbeduidend beekje in het West-Vlaamse landschap, maar speelde als natuurlijk hindernis een rol in de oorlog. Het gebied lag ook lange tijd achter de Duitse frontlijn. Arnout en archeoloog Maarten graven een afvalput uit en doen daarbij verrassende ontdekkingen.
Arnout reist in het kielzog van de bevrijders van Vlaanderen door de Vlaamse Ardennen richting Brussel en Antwerpen. Het waren onvergetelijke dagen van vreugde, hoop en feest. Maar op sommige plaatsen hangen de mensen enkele uren te vroeg de vlaggen buiten.
Arnout vertelt het verhaal van de vergeten slag om Geel, het Bastogne van Vlaanderen. Twee weken lang strijden de geallieerden in de stad van huis tot huis. Op de markt gaat Arnout op zoek naar de allerlaatste getuigen van die donkere oorlogsdagen. Langs het Albertkanaal reist Arnout richting de kust en de monding van Schelde, die 75 jaar geleden bloedrood kleurde.
Van de naar schatting 9000 V-bommen op België, kenden 775 V-bommen een dodelijke afloop. Arnout brengt die 775 dodelijke bommen in kaart die in de laatste oorlogsmaanden dood en terreur zaaien in België. Van de eerste V-bom die op Eernegem valt nog voor Vlaanderen bevrijd is, tot de dagelijkse bominslagen in de provincie Antwerpen, waar meer dan 3500 burgerslachtoffers vallen. Arnouts tocht eindigt in Kalmthout, waar de laatste bom op 29 maart 1945 neerkwam. Die laatste bom betekent het einde van de V-bommenterreur in Vlaanderen en staat symbool voor het einde van de oorlog.
