De dood. Bij ons een woord of gedachte waar men niet graag over praat, laat staan ermee lacht. In Mexico wijden ze er een feest aan, compleet met speelse zoete snoepjes in de vorm van een doodshoofd, grootse feestmalen en muziek op het kerkhof. In Mexico gelooft men dat op bepaalde dagen de doden terugkeren naar aarde. Elk jaar opnieuw. Mexicanen hebben een speciale band met de dood. Iets wat hun vroegere voorvaderen ook hadden, die de dood als het begin van een nieuw leven beschouwden. Men bewaarde schedels en stelde deze tijdens rituelen tentoon om dood en wedergeboorte te symboliseren. Tijdens de Spaanse verovering van Mexico werd onze katholieke viering van 'Allerheiligen' en 'Allerzielen' ingevoegd in de oorspronkelijke rituelen en tradities. In de zuidelijke staat Oaxaca wordt De Dag van de Doden nog zeer traditioneel met veel rituelen gevierd. Dat komt omdat de inwoners van Oaxaca afstammen van de Azteken en Zapoteken. Beatriz woont samen met haar ouders, zussen, neefjes en nichtjes in een arme buurt nabij Oaxaca. Sofie bereidt samen met Beatriz de feestelijkheden van de Dia de los Muertos voor en leeft met de hele familie toe naar hét moment waar jaarlijks naar uitgekeken wordt: het bezoek van de doden. De Dia de los Muertos is een feest waar vrolijkheid en droefheid, een lach en een traan, elkaar in snel tempo afwisselen. Maar bovenal is de boodschap hoopvol. In Mexico ben je pas immers pas écht dood als er niemand meer is die aan je denkt… Wil je er zelf heen? De Dia de los Muertos wordt jaarlijks gevierd tussen 31 oktober en 2 november. In Oaxaca zijn er verschillende optochten en feestelijkheden in de stad waar je vrij toegang tot hebt. maandag 16 januari 2012