In 1992 wint Bart Veldkamp goud op de 10 kilometer tijdens de Olympische Winterspelen van Albertville. Hij verlost Nederland daarmee van een trauma. Sinds 1976 (Piet Kleine) haalde het Nederlandse mannenschaatsen nooit meer een gouden medaille op de Spelen. Veldkamp maakt deel uit van de 'Haagse bende', een groep jonge schaatsers, met ook Ben van der Burg en Thomas Bos, die eind jaren tachtig vanuit schaatsbaan De Uithof Nederland verovert. Veldkamp is een perfectionist en een twijfelaar. En wat weinig mensen weten: hij gaat geregeld gebukt onder faalangst. Voor de Spelen van 1992 heeft hij zich minutieus voorbereid. Hij verblijft in het hooggelegen Davos, ideaal vanwege zijn astma, en reist pas laat af naar Albertville. Daar gaat eerst alles mis: zijn 5 kilometer mislukt omdat hij in tegenstelling tot zijn concurrenten op ‘schuurpapier-ijs’ rijdt. Het chagrijn is groot. Bart is koortsig en voelt zich beroerd. Het dagboek dat hij bijhoudt spreekt boekdelen. “Als ze me nu zouden neerknallen, zou ik het niet eens erg vinden.” Maar hij herpakt zich wonderwel. Andere Tijden Sport reist met Bart Veldkamp van Davos naar Albertville, dezelfde reis die hij in 1992 maakte, en neemt hem mee terug naar het mooiste moment in zijn carrière.
| Name | Type | Role | |
|---|---|---|---|
| Foeke de Koe | Director |