Vanaf haar zestiende weet Priscilla dat ze erfelijk belast is met dezelfde ziektes als haar moeder. Ze wil zichzelf deze lijdensweg besparen en verdiept zich al jong in de mogelijkheden van euthanasie, voor als de tijd daar is. Ondertussen geniet Priscilla enorm van het leven en viert ze iedere dag (en nacht). Ze is bekend en geliefd in het uitgaansleven rond het Leidseplein waar haar bijnaam ‘Vlindertje’ is. Ze heeft veel vrienden en vriendinnen die haar steunen terwijl ze zich met zijn allen voorbereiden op haar naderende dood. Priscilla geeft vlak voor haar euthanasie een spetterend verjaardags- en afscheidsfeest. Daarna gaat ze, zoals ze het zelf zegt, ‘naar haar moeder toe’.