در دورانی که سایه «اهریمن» بر سرزمین‌ها سیطره یافته، «جمشید شاه» با سپاهی متشکل از متحدانش و با تکیه بر فرّ ایزدی خود در مقابل سپاهیان اهریمن صف آرایی می‌کند، به خواست «یزدان» جمشید شاه بر اهریمنیان پیروز می‌شود. جمشید بر تخت شاهنشاهی تکیه زده و مغرور از پیروزی، خود را دارای فر ایزدی می‌داند. وی متحدان را برای اشغال سرزمین‌های دیگر و شکار اهریمن فرا می‌خواند اما یزدان از وی روی برگردانده و فرّ و فراست و تاج و تخت جمشید را از وی می‌ستاند. جمشید تنها، گرفتار طمع و جنونی سیری ناپذیر می‌شود. وی دخترش «شهرزاد» را تنها می‌گذارد و به شورای وزراء وصیت می‌کند تا در زمان غیابش «مرداس» متحد و والی سرزمین‌های جنوبی بر تختش تکیه زند.
فریدون فرخ فرشته نبود - ز مشک و ز عنبر سرشته نبود - به داد و دهش یافت آن نیکویی- تو داد و دهش کن، فردون تویی
No artwork of this type.
No artwork of this type.
No artwork of this type.
No artwork of this type.
No lists.
No lists.
No lists.
Please log in to view notes.
