In dit derde solostuk geeft hij zichzelf onbeschaamd bloot: hij vertelt over zijn verslavingen en zijn afkickpogingen, en over hoe het leven ná de roes eruit ziet. Het is ongeveer zoals aan het einde van een avondje stappen: net zo ontnuchterend als wanneer de muziek in de disco ineens stopt en de tl-verlichting aangaat. Het is adembenemend, beklemmend, vol brutale improvisaties en bulderende lachen. “Leven is niet iets waar ik goed in ben, maar ik kan er wel leuk over vertellen”, aldus Javier Guzman, grillig en kwetsbaar.
No artwork of this type.
No artwork of this type.
No artwork of this type.
No artwork of this type.
No artwork of this type.
No lists.
No lists.
No lists.
Please log in to view notes.
