De gangen, de liften, het dak en het uitzicht van het oude, inmiddels niet meer zo statige Hotel Monterey in Lower Manhattan vormen een universum op zichzelf. Terwijl de camera zoekt naar schoonheid te midden van vervallen geschiedenis via raampjes van liften en het schemerlicht aan het einde van trappenhuizen en in gangen gaat het dagelijks leven door. De gebeurtenissen zijn spirituele bakens in een omgeving vol esoterische, romantische raadsels.
New York City's Monterey is a residence hotel; the residents we see are older, most live alone. The camera, usually stationery, begins with a look into the lobby. The film ends with a panorama from the hotel's rooftop. There's no soundtrack. The lobby is clean with granite floors. Men wear hats. People enter and exit an elevator. The camera looks out from within the elevator as doors open and close. People sit alone and motionless in their apartments. There are long shots of empty halls. Paint peels. The flooring on upper levels is linoleum. Hall lights are florescent. Doors open a crack then close. The film provides the feeling of what it's like to live there.
français
русский язык
Nederlands
English
