Ο Βισίλης περιπλανιέται στο ερειπωμένο σπίτι, όπου τον μεγάλωσε ο θείος του Κωστής. Το μυαλό του είναι γεμάτο αναμνήσεις από έναν καιρό που έχει περάσει.
Vissilis wanders around in the dilapidated house, where he was raised by his uncle Kostis. His mind is floded with memories of a time long-gone.