Historia braci – Mieczysława i Alfonsa Kułakowskich, którzy jako małe dzieci zostali wywiezieni na Syberię, skąd uciekli kilkanaście lat później i po czasie rozłąki spotkali się w Kazachstanie. W wieku 80 lat decydują się na powrót do Polski. Z filmu Wojciecha Staronia o zesłaniu, łagrze i głodzie dowiadujemy się bardzo niewiele. Najważniejsza dla reżysera jest braterska więź. W filmie kamera obserwuje ich relacje, próby odnalezienia się w nowej rzeczywistości, sukcesy i dramatyczne chwile. Staroń ukazuje dwa różne charaktery, pragmatyka i marzyciela, którzy jednak z takim samym spokojem przyjmują to, co przynosi im życie. Bracia sprzeczają się i kochają, ale „muszą być razem. Klucz wizualny do filmu znalazłem właśnie w pokazywaniu braci zawsze razem, nawet gdy są od siebie oddaleni. To mi wiele wyjaśniło. Ta ich relacja cielesna. Jakby byli połączeni niewidzialną linką” – tłumaczył reżyser w rozmowie z Tadeuszem Sobolewskim.
No artwork of this type.
No artwork of this type.
No artwork of this type.
No artwork of this type.
No artwork of this type.
No artwork of this type.
No lists.
No lists.
No lists.
Please log in to view notes.